incōgĭtor - Diatesi passiva

(incōgĭto, incōgĭtas, incōgĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
incōgĭtor
II sing.
incōgĭtāris, incōgĭtāre
III sing.
incōgĭtātur
I plur.
incōgĭtāmur
II plur.
incōgĭtamĭni
III plur.
incōgĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
incōgĭtābar
II sing.
incōgĭtabāris, incōgĭtabāre
III sing.
incōgĭtabātur
I plur.
incōgĭtabāmur
II plur.
incōgĭtabamĭni
III plur.
incōgĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
incōgĭtābor
II sing.
incōgĭtabĕris, incōgĭtabĕre
III sing.
incōgĭtabĭtur
I plur.
incōgĭtabĭmur
II plur.
incōgĭtabimĭni
III plur.
incōgĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
incōgĭter
II sing.
incōgĭtēris, incōgĭtēre
III sing.
incōgĭtētur
I plur.
incōgĭtēmur
II plur.
incōgĭtemĭni
III plur.
incōgĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
incōgĭtārer
II sing.
incōgĭtarēris, incōgĭtarēre
III sing.
incōgĭtarētur
I plur.
incōgĭtarēmur
II plur.
incōgĭtaremĭni
III plur.
incōgĭtarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
incōgĭtāre
II plur.
incōgĭtamĭni
FUTURO
II sing.
incōgĭtātor
III sing.
incōgĭtātor
II plur.
III plur.
incōgĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
incōgĭtāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
incōgĭtandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INCOGITOR100}}