Donazione

incōgĭtātus

(incogitatus, incogitată, incogitatum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
incogitatus
Gen.
incogitati
Dat.
incogitato
Acc.
incogitatum
Abl.
incogitato
Voc.
incogitate
PLURALE
Nom.
incogitati
Gen.
incogitatōrum
Dat.
incogitatis
Acc.
incogitatos
Abl.
incogitatis
Voc.
incogitati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
incogitată
Gen.
incogitatae
Dat.
incogitatae
Acc.
incogitatam
Abl.
incogitatā
Voc.
incogitată
PLURALE
Nom.
incogitatae
Gen.
incogitatārum
Dat.
incogitatis
Acc.
incogitatas
Abl.
incogitatis
Voc.
incogitatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
incogitatum
Gen.
incogitati
Dat.
incogitato
Acc.
incogitatum
Abl.
incogitato
Voc.
incogitatum
PLURALE
Nom.
incogitata
Gen.
incogitatōrum
Dat.
incogitatis
Acc.
incogitata
Abl.
incogitatis
Voc.
incogitata

‹ incōgĭtantĭa
incōgĭto ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
incoeptum Sost. nt. II decl.
incoeptus agg. I cl.
incōgĭtābĭlis agg. II cl.
incōgĭtans agg. part. pres. II cl.
incōgĭtantĭa sost. femm. I decl.
incōgĭtātus agg. I cl.
incōgĭto v. tr. I coniug.
incōgĭtor v. tr. I coniug.
incognĭta Sost. nt. pl. II decl.
incognĭtus agg. I cl.
incognoscens agg. part. pres. II cl.
incognosco v. tr. III coniug.
incognoscor v. tr. III coniug.
incŏhaerens agg. II cl.
incŏhāmenta Sost. nt. pl. II decl.
incŏhans agg. part. pres. II cl.
incŏhātē avv.
incŏhātĭo sost. femm. III decl.
incŏhātŏr sost. masch. III decl.
incohatūrūs agg. part. fut.
{{ID:INCOGITATUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android