Donazione

incōgĭtābĭlis

(incogitabilis, incogitabilis, incogitabile)

aggettivo II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
incogitabilis
Gen.
incogitabilis
Dat.
incogitabili
Acc.
incogitabilem
Abl.
incogitabili
Voc.
incogitabilis
PLURALE
Nom.
incogitabiles
Gen.
incogitabilĭum
Dat.
incogitabilĭbus
Acc.
incogitabiles
Abl.
incogitabilĭbus
Voc.
incogitabiles
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
incogitabilis
Gen.
incogitabilis
Dat.
incogitabili
Acc.
incogitabilem
Abl.
incogitabili
Voc.
incogitabilis
PLURALE
Nom.
incogitabiles
Gen.
incogitabilĭum
Dat.
incogitabilĭbus
Acc.
incogitabiles
Abl.
incogitabilĭbus
Voc.
incogitabiles
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
incogitabile
Gen.
incogitabilis
Dat.
incogitabili
Acc.
incogitabile
Abl.
incogitabili
Voc.
incogitabile
PLURALE
Nom.
incogitabilĭa
Gen.
incogitabilĭum
Dat.
incogitabilĭbus
Acc.
incogitabilĭa
Abl.
incogitabilĭbus
Voc.
incogitabilĭa

‹ incoeptus
incōgĭtans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
incoeptatus agg. inf. perf.
incoepto v. tr. e intr. I coniug.
incoeptor v. tr. e intr. I coniug.
incoeptum Sost. nt. II decl.
incoeptus agg. I cl.
incōgĭtābĭlis agg. II cl.
incōgĭtans agg. part. pres. II cl.
incōgĭtantĭa sost. femm. I decl.
incōgĭtātus agg. I cl.
incōgĭto v. tr. I coniug.
incōgĭtor v. tr. I coniug.
incognĭta Sost. nt. pl. II decl.
incognĭtus agg. I cl.
incognoscens agg. part. pres. II cl.
incognosco v. tr. III coniug.
incognoscor v. tr. III coniug.
incŏhaerens agg. II cl.
incŏhāmenta Sost. nt. pl. II decl.
incŏhans agg. part. pres. II cl.
incŏhātē avv.
{{ID:INCOGITABILIS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android