impraepărātus

(impraeparatus, impraeparată, impraeparatum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
impraeparatus
Gen.
impraeparati
Dat.
impraeparato
Acc.
impraeparatum
Abl.
impraeparato
Voc.
impraeparate
PLURALE
Nom.
impraeparati
Gen.
impraeparatōrum
Dat.
impraeparatis
Acc.
impraeparatos
Abl.
impraeparatis
Voc.
impraeparati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
impraeparată
Gen.
impraeparatae
Dat.
impraeparatae
Acc.
impraeparatam
Abl.
impraeparatā
Voc.
impraeparată
PLURALE
Nom.
impraeparatae
Gen.
impraeparatārum
Dat.
impraeparatis
Acc.
impraeparatas
Abl.
impraeparatis
Voc.
impraeparatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
impraeparatum
Gen.
impraeparati
Dat.
impraeparato
Acc.
impraeparatum
Abl.
impraeparato
Voc.
impraeparatum
PLURALE
Nom.
impraeparata
Gen.
impraeparatōrum
Dat.
impraeparatis
Acc.
impraeparata
Abl.
impraeparatis
Voc.
impraeparata




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:IMPRAEPARATUS100}}
---CACHE---