impraegnor - Diatesi passiva

(impraegno, impraegnas, impraegnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
impraegnor
II sing.
impraegnāris, impraegnāre
III sing.
impraegnātur
I plur.
impraegnāmur
II plur.
impraegnamĭni
III plur.
impraegnantur
IMPERFETTO
I sing.
impraegnābar
II sing.
impraegnabāris, impraegnabāre
III sing.
impraegnabātur
I plur.
impraegnabāmur
II plur.
impraegnabamĭni
III plur.
impraegnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
impraegnābor
II sing.
impraegnabĕris, impraegnabĕre
III sing.
impraegnabĭtur
I plur.
impraegnabĭmur
II plur.
impraegnabimĭni
III plur.
impraegnabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
impraegner
II sing.
impraegnēris, impraegnēre
III sing.
impraegnētur
I plur.
impraegnēmur
II plur.
impraegnemĭni
III plur.
impraegnentur
IMPERFETTO
I sing.
impraegnārer
II sing.
impraegnarēris, impraegnarēre
III sing.
impraegnarētur
I plur.
impraegnarēmur
II plur.
impraegnaremĭni
III plur.
impraegnarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
impraegnāre
II plur.
impraegnamĭni
FUTURO
II sing.
impraegnātor
III sing.
impraegnātor
II plur.
III plur.
impraegnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
impraegnāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
impraegnandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:IMPRAEGNOR100}}