implector - Diatesi passiva
(implecto, implectis, implexi, implexum, implectĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
implector
II sing.
implectĕris, implectĕre
III sing.
implectĭtur
I plur.
implectĭmur
II plur.
implectimĭni
III plur.
implectuntur
IMPERFETTO
I sing.
implectēbar
II sing.
implectebāris, implectebāre
III sing.
implectebātur
I plur.
implectebāmur
II plur.
implectebamĭni
III plur.
implectebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
implectar
II sing.
implectēris, implectēre
III sing.
implectētur
I plur.
implectēmur
II plur.
implectemĭni
III plur.
implectentur
PERFETTO
I sing.
implexus, –a, –um sum
II sing.
implexus, –a, –um es
III sing.
implexus, –a, –um est
I plur.
implexi, –ae, –a sumus
II plur.
implexi, –ae, –a estis
III plur.
implexi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
implexus, –a, –um eram
II sing.
implexus, –a, –um eras
III sing.
implexus, –a, –um erat
I plur.
implexi, –ae, –a eramus
II plur.
implexi, –ae, –a eratis
III plur.
implexi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
implexus, –a, –um ero
II sing.
implexus, –a, –um eris
III sing.
implexus, –a, –um erit
I plur.
implexi, –ae, –a erimus
II plur.
implexi, –ae, –a eritis
III plur.
implexi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
implectar
II sing.
implectāris, implectāre
III sing.
implectātur
I plur.
implectāmur
II plur.
implectamĭni
III plur.
implectantur
IMPERFETTO
I sing.
implectĕrer
II sing.
implecterēris, implecterēre
III sing.
implecterētur
I plur.
implecterēmur
II plur.
implecteremĭni
III plur.
implecterentur
PERFETTO
I sing.
implexus, –a, –um sim
II sing.
implexus, –a, –um sis
III sing.
implexus, –a, –um sit
I plur.
implexi, –ae, –a simus
II plur.
implexi, –ae, –a sitis
III plur.
implexi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
implexus, –a, –um essem
II sing.
implexus, –a, –um esses
III sing.
implexus, –a, –um esset
I plur.
implexi, –ae, –a essemus
II plur.
implexi, –ae, –a essetis
III plur.
implexi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
implectĕre
II plur.
implectimĭni
FUTURO
II sing.
implectĭtor
III sing.
implectĭtor
II plur.
–
III plur.
implectuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
implexus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
implecti
PERFETTO
Singolare:
implexus, –a, –um esse
Plurale:
implexi, –ae, –a esse
FUTURO
implexum esse
GERUNDIVO
implectendus, –a, –um
SUPINO
implexu
Vedi la forma attiva di questo lemma
implector v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android