implānus

(implanus, implană, implanum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
implanus
Gen.
implani
Dat.
implano
Acc.
implanum
Abl.
implano
Voc.
implane
PLURALE
Nom.
implani
Gen.
implanōrum
Dat.
implanis
Acc.
implanos
Abl.
implanis
Voc.
implani
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
implană
Gen.
implanae
Dat.
implanae
Acc.
implanam
Abl.
implanā
Voc.
implană
PLURALE
Nom.
implanae
Gen.
implanārum
Dat.
implanis
Acc.
implanas
Abl.
implanis
Voc.
implanae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
implanum
Gen.
implani
Dat.
implano
Acc.
implanum
Abl.
implano
Voc.
implanum
PLURALE
Nom.
implana
Gen.
implanōrum
Dat.
implanis
Acc.
implana
Abl.
implanis
Voc.
implana




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:IMPLANUS100}}