implĕor - Diatesi passiva
(implĕo, imples, implevi, impletum, implēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
implĕor
II sing.
implēris, implēre
III sing.
implētur
I plur.
implēmur
II plur.
implemĭni
III plur.
implentur
IMPERFETTO
I sing.
implēbar
II sing.
implebāris
III sing.
implebātur
I plur.
implebāmur
II plur.
implebamĭni
III plur.
implebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
implēbor
II sing.
implebĕris, implebĕre
III sing.
implebĭtur
I plur.
implebĭmur
II plur.
implebimĭni
III plur.
implebuntur
PERFETTO
I sing.
impletus, –a, –um sum
II sing.
impletus, –a, –um es
III sing.
impletus, –a, –um est
I plur.
impleti, –ae, –a sumus
II plur.
impleti, –ae, –a estis
III plur.
impleti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
impletus, –a, –um eram
II sing.
impletus, –a, –um eras
III sing.
impletus, –a, –um erat
I plur.
impleti, –ae, –a eramus
II plur.
impleti, –ae, –a eratis
III plur.
impleti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
impletus, –a, –um ero
II sing.
impletus, –a, –um eris
III sing.
impletus, –a, –um erit
I plur.
impleti, –ae, –a erimus
II plur.
impleti, –ae, –a eritis
III plur.
impleti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
implĕar
II sing.
impleāris, impleāre
III sing.
impleātur
I plur.
impleāmur
II plur.
impleamĭni
III plur.
impleantur
IMPERFETTO
I sing.
implērer
II sing.
implerēris, implerēre
III sing.
implerētur
I plur.
implerēmur
II plur.
impleremĭni
III plur.
implerentur
PERFETTO
I sing.
impletus, –a, –um sim
II sing.
impletus, –a, –um sis
III sing.
impletus, –a, –um sit
I plur.
impleti, –ae, –a simus
II plur.
impleti, –ae, –a sitis
III plur.
impleti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
impletus, –a, –um essem
II sing.
impletus, –a, –um esses
III sing.
impletus, –a, –um esset
I plur.
impleti, –ae, –a essemus
II plur.
impleti, –ae, –a essetis
III plur.
impleti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
implēre
II plur.
implemĭni
FUTURO
II sing.
implētor
III sing.
implētor
II plur.
–
III plur.
implentor
PARTICIPIO
PERFETTO
impletus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
implēri
PERFETTO
Singolare:
impletus, –a, –um esse
Plurale:
impleti, –ae, –a esse
FUTURO
impletum esse
GERUNDIVO
implendus, –a, –um
SUPINO
impletu
Vedi la forma attiva di questo lemma
implĕor v. tr. II coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android