dispĭcĭor - Diatesi passiva

(dispĭcĭo, dispĭcis, dispexi, dispectum, dispĭcĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dispĭcĭor
II sing.
dispĭcĕris, dispĭcĕre
III sing.
dispĭcītur
I plur.
dispĭcīmur
II plur.
dispĭcimĭni
III plur.
dispĭciuntur
IMPERFETTO
I sing.
dispĭciēbar
II sing.
dispĭciebāris, dispĭciebāre
III sing.
dispĭciebātur
I plur.
dispĭciebāmur
II plur.
dispĭciebamĭni
III plur.
dispĭciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dispĭcĭar
II sing.
dispĭciēris, dispĭciēre
III sing.
dispĭciētur
I plur.
dispĭciēmur
II plur.
dispĭciemĭni
III plur.
dispĭcientur
PERFETTO
I sing.
dispectus, –a, –um sum
II sing.
dispectus, –a, –um es
III sing.
dispectus, –a, –um est
I plur.
dispecti, –ae, –a sumus
II plur.
dispecti, –ae, –a estis
III plur.
dispecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dispectus, –a, –um eram
II sing.
dispectus, –a, –um eras
III sing.
dispectus, –a, –um erat
I plur.
dispecti, –ae, –a eramus
II plur.
dispecti, –ae, –a eratis
III plur.
dispecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dispectus, –a, –um ero
II sing.
dispectus, –a, –um eris
III sing.
dispectus, –a, –um erit
I plur.
dispecti, –ae, –a erimus
II plur.
dispecti, –ae, –a eritis
III plur.
dispecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dispĭcĭar
II sing.
dispĭciāris, dispĭciāre
III sing.
dispĭciātur
I plur.
dispĭciāmur
II plur.
dispĭciamĭni
III plur.
dispĭciantur
IMPERFETTO
I sing.
dispĭcĕrer
II sing.
dispĭcerēris, dispĭcerēre
III sing.
dispĭcerētur
I plur.
dispĭcerēmur
II plur.
dispĭcerēmini
III plur.
dispĭcerentur
PERFETTO
I sing.
dispectus, –a, –um sim
II sing.
dispectus, –a, –um sis
III sing.
dispectus, –a, –um sit
I plur.
dispecti, –ae, –a simus
II plur.
dispecti, –ae, –a sitis
III plur.
dispecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dispectus, –a, –um essem
II sing.
dispectus, –a, –um esses
III sing.
dispectus, –a, –um esset
I plur.
dispecti, –ae, –a essemus
II plur.
dispecti, –ae, –a essetis
III plur.
dispecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
II plur.
FUTURO
II sing.
III sing.
II plur.
III plur.
PARTICIPIO
PERFETTO
dispectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dispĭci
PERFETTO
Singolare:
dispectus, –a, –um esse
Plurale:
dispecti, –ae, –a esse
FUTURO
dispectum esse
GERUNDIVO
dispĭciendus, –a, –um
SUPINO
dispectu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DISPICIOR100}}
---CACHE---