displicitūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
displiciturus
Gen.
displicituri
Dat.
displicituro
Acc.
displiciturum
Abl.
displiciture
Voc.
displicituro
PLURALE
Nom.
displicituri
Gen.
displicitorum
Dat.
displicituris
Acc.
displicituros
Abl.
displicituri
Voc.
displicituris
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
displicitura
Gen.
displiciturae
Dat.
displiciturae
Acc.
displicituram
Abl.
displicitura
Voc.
displicitura
PLURALE
Nom.
displiciturae
Gen.
displiciturarum
Dat.
displicituris
Acc.
displicituras
Abl.
displiciturae
Voc.
displicituris
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
displiciturum
Gen.
displicituri
Dat.
displicituro
Acc.
displiciturum
Abl.
displiciturum
Voc.
displicituro
PLURALE
Nom.
displicitura
Gen.
displiciturorum
Dat.
displicituris
Acc.
displicitura
Abl.
displicitura
Voc.
displicituris




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DISPLICITURUS100}}