displōdor - Diatesi passiva
(displōdo, displōdis, displosi, displosum, displōdĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
displōdor
II sing.
displōdĕris, displōdĕre
III sing.
displōdĭtur
I plur.
displōdĭmur
II plur.
displōdimĭni
III plur.
displōduntur
IMPERFETTO
I sing.
displōdēbar
II sing.
displōdebāris, displōdebāre
III sing.
displōdebātur
I plur.
displōdebāmur
II plur.
displōdebamĭni
III plur.
displōdebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
displōdar
II sing.
displōdēris, displōdēre
III sing.
displōdētur
I plur.
displōdēmur
II plur.
displōdemĭni
III plur.
displōdentur
PERFETTO
I sing.
displosus, –a, –um sum
II sing.
displosus, –a, –um es
III sing.
displosus, –a, –um est
I plur.
displosi, –ae, –a sumus
II plur.
displosi, –ae, –a estis
III plur.
displosi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
displosus, –a, –um eram
II sing.
displosus, –a, –um eras
III sing.
displosus, –a, –um erat
I plur.
displosi, –ae, –a eramus
II plur.
displosi, –ae, –a eratis
III plur.
displosi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
displosus, –a, –um ero
II sing.
displosus, –a, –um eris
III sing.
displosus, –a, –um erit
I plur.
displosi, –ae, –a erimus
II plur.
displosi, –ae, –a eritis
III plur.
displosi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
displōdar
II sing.
displōdāris, displōdāre
III sing.
displōdātur
I plur.
displōdāmur
II plur.
displōdamĭni
III plur.
displōdantur
IMPERFETTO
I sing.
displōdĕrer
II sing.
displōderēris, displōderēre
III sing.
displōderētur
I plur.
displōderēmur
II plur.
displōderemĭni
III plur.
displōderentur
PERFETTO
I sing.
displosus, –a, –um sim
II sing.
displosus, –a, –um sis
III sing.
displosus, –a, –um sit
I plur.
displosi, –ae, –a simus
II plur.
displosi, –ae, –a sitis
III plur.
displosi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
displosus, –a, –um essem
II sing.
displosus, –a, –um esses
III sing.
displosus, –a, –um esset
I plur.
displosi, –ae, –a essemus
II plur.
displosi, –ae, –a essetis
III plur.
displosi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
displōdĕre
II plur.
displōdimĭni
FUTURO
II sing.
displōdĭtor
III sing.
displōdĭtor
II plur.
–
III plur.
displōduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
displosus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
displōdi
PERFETTO
Singolare:
displosus, –a, –um esse
Plurale:
displosi, –ae, –a esse
FUTURO
displosum esse
GERUNDIVO
displōdendus, –a, –um
SUPINO
displosu
Vedi la forma attiva di questo lemma
displōdor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android