dīlūcĕo - Diatesi attiva
(dīlūcĕo, dīlūces, dīlūcēre)verbo intransitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīlūcĕo
II sing.
dīlūces
III sing.
dīlūcet
I plur.
dīlūcēmus
II plur.
dīlūcētis
III plur.
dīlūcent
IMPERFETTO
I sing.
dīlūcēbam
II sing.
dīlūcēbas
III sing.
dīlūcēbat
I plur.
dīlūcebāmus
II plur.
dīlūcebātis
III plur.
dīlūcēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīlūcēbo
II sing.
dīlūcēbis
III sing.
dīlūcēbit
I plur.
dīlūcebĭmus
II plur.
dīlūcebĭtis
III plur.
dīlūcēbunt
PERFETTO
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
PIUCHEPERFETTO
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
FUTURO ANTERIORE
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīlūcĕam
II sing.
dīlūcĕas
III sing.
dīlūcĕat
I plur.
dīlūceāmus
II plur.
dīlūceātis
III plur.
dīlūcĕant
IMPERFETTO
I sing.
dīlūcērem
II sing.
dīlūcēres
III sing.
dīlūcēret
I plur.
dīlūcerēmus
II plur.
dīlūcerētis
III plur.
dīlūcērent
PERFETTO
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
PIUCHEPERFETTO
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīlūce
II plur.
dīlūcēte
FUTURO
II sing.
dīlūcēto
III sing.
dīlūcēto
II plur.
dīlūcetōte
III plur.
dīlūcento
PARTICIPIO
PRESENTE
dīlūcens, –entis
FUTURO
–
INFINITO
PRESENTE
dīlūcēre
PERFETTO
–
FUTURO
Singolare:
–
Plurale:
–
GERUNDIO
Genitivo:
dīlūcendi
Dativo:
dīlūcendo
Accusativo:
ad dīlūcendum
Ablativo:
dīlūcendo
SUPINO
–
dīlūcĕo v. intr. II coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android