dīlōrīcor - Diatesi passiva

(dīlōrīco, dīlōrīcas, diloricavi, diloricatum, dīlōrīcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīlōrīcor
II sing.
dīlōrīcāris, dīlōrīcāre
III sing.
dīlōrīcātur
I plur.
dīlōrīcāmur
II plur.
dīlōrīcamĭni
III plur.
dīlōrīcantur
IMPERFETTO
I sing.
dīlōrīcābar
II sing.
dīlōrīcabāris, dīlōrīcabāre
III sing.
dīlōrīcabātur
I plur.
dīlōrīcabāmur
II plur.
dīlōrīcabamĭni
III plur.
dīlōrīcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīlōrīcābor
II sing.
dīlōrīcabĕris, dīlōrīcabĕre
III sing.
dīlōrīcabĭtur
I plur.
dīlōrīcabĭmur
II plur.
dīlōrīcabimĭni
III plur.
dīlōrīcabuntur
PERFETTO
I sing.
diloricatus, –a, –um sum
II sing.
diloricatus, –a, –um es
III sing.
diloricatus, –a, –um est
I plur.
diloricati, –ae, –a sumus
II plur.
diloricati, –ae, –a estis
III plur.
diloricati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diloricatus, –a, –um eram
II sing.
diloricatus, –a, –um eras
III sing.
diloricatus, –a, –um erat
I plur.
diloricati, –ae, –a eramus
II plur.
diloricati, –ae, –a eratis
III plur.
diloricati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
diloricatus, –a, –um ero
II sing.
diloricatus, –a, –um eris
III sing.
diloricatus, –a, –um erit
I plur.
diloricati, –ae, –a erimus
II plur.
diloricati, –ae, –a eritis
III plur.
diloricati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīlōrīcer
II sing.
dīlōrīcēris, dīlōrīcēre
III sing.
dīlōrīcētur
I plur.
dīlōrīcēmur
II plur.
dīlōrīcemĭni
III plur.
dīlōrīcentur
IMPERFETTO
I sing.
dīlōrīcārer
II sing.
dīlōrīcarēris, dīlōrīcarēre
III sing.
dīlōrīcarētur
I plur.
dīlōrīcarēmur
II plur.
dīlōrīcaremĭni
III plur.
dīlōrīcarentur
PERFETTO
I sing.
diloricatus, –a, –um sim
II sing.
diloricatus, –a, –um sis
III sing.
diloricatus, –a, –um sit
I plur.
diloricati, –ae, –a simus
II plur.
diloricati, –ae, –a sitis
III plur.
diloricati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diloricatus, –a, –um essem
II sing.
diloricatus, –a, –um esses
III sing.
diloricatus, –a, –um esset
I plur.
diloricati, –ae, –a essemus
II plur.
diloricati, –ae, –a essetis
III plur.
diloricati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīlōrīcāre
II plur.
dīlōrīcamĭni
FUTURO
II sing.
dīlōrīcātor
III sing.
dīlōrīcātor
II plur.
III plur.
dīlōrīcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
diloricatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīlōrīcāri
PERFETTO
Singolare:
diloricatus, –a, –um esse
Plurale:
diloricati, –ae, –a esse
FUTURO
diloricatum esse
GERUNDIVO
dīlōrīcandus, –a, –um
SUPINO
diloricatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DILORICOR100}}
---CACHE---