dīlōrīcor - Diatesi passiva
(dīlōrīco, dīlōrīcas, diloricavi, diloricatum, dīlōrīcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīlōrīcor
II sing.
dīlōrīcāris, dīlōrīcāre
III sing.
dīlōrīcātur
I plur.
dīlōrīcāmur
II plur.
dīlōrīcamĭni
III plur.
dīlōrīcantur
IMPERFETTO
I sing.
dīlōrīcābar
II sing.
dīlōrīcabāris, dīlōrīcabāre
III sing.
dīlōrīcabātur
I plur.
dīlōrīcabāmur
II plur.
dīlōrīcabamĭni
III plur.
dīlōrīcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīlōrīcābor
II sing.
dīlōrīcabĕris, dīlōrīcabĕre
III sing.
dīlōrīcabĭtur
I plur.
dīlōrīcabĭmur
II plur.
dīlōrīcabimĭni
III plur.
dīlōrīcabuntur
PERFETTO
I sing.
diloricatus, –a, –um sum
II sing.
diloricatus, –a, –um es
III sing.
diloricatus, –a, –um est
I plur.
diloricati, –ae, –a sumus
II plur.
diloricati, –ae, –a estis
III plur.
diloricati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diloricatus, –a, –um eram
II sing.
diloricatus, –a, –um eras
III sing.
diloricatus, –a, –um erat
I plur.
diloricati, –ae, –a eramus
II plur.
diloricati, –ae, –a eratis
III plur.
diloricati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
diloricatus, –a, –um ero
II sing.
diloricatus, –a, –um eris
III sing.
diloricatus, –a, –um erit
I plur.
diloricati, –ae, –a erimus
II plur.
diloricati, –ae, –a eritis
III plur.
diloricati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīlōrīcer
II sing.
dīlōrīcēris, dīlōrīcēre
III sing.
dīlōrīcētur
I plur.
dīlōrīcēmur
II plur.
dīlōrīcemĭni
III plur.
dīlōrīcentur
IMPERFETTO
I sing.
dīlōrīcārer
II sing.
dīlōrīcarēris, dīlōrīcarēre
III sing.
dīlōrīcarētur
I plur.
dīlōrīcarēmur
II plur.
dīlōrīcaremĭni
III plur.
dīlōrīcarentur
PERFETTO
I sing.
diloricatus, –a, –um sim
II sing.
diloricatus, –a, –um sis
III sing.
diloricatus, –a, –um sit
I plur.
diloricati, –ae, –a simus
II plur.
diloricati, –ae, –a sitis
III plur.
diloricati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diloricatus, –a, –um essem
II sing.
diloricatus, –a, –um esses
III sing.
diloricatus, –a, –um esset
I plur.
diloricati, –ae, –a essemus
II plur.
diloricati, –ae, –a essetis
III plur.
diloricati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīlōrīcāre
II plur.
dīlōrīcamĭni
FUTURO
II sing.
dīlōrīcātor
III sing.
dīlōrīcātor
II plur.
–
III plur.
dīlōrīcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
diloricatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīlōrīcāri
PERFETTO
Singolare:
diloricatus, –a, –um esse
Plurale:
diloricati, –ae, –a esse
FUTURO
diloricatum esse
GERUNDIVO
dīlōrīcandus, –a, –um
SUPINO
diloricatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dīlōrīcor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android