dīlūcĭdor - Diatesi passiva
(dīlūcĭdo, dīlūcĭdas, dilucidavi, dilucidatum, dīlūcĭdāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīlūcĭdor
II sing.
dīlūcĭdāris, dīlūcĭdāre
III sing.
dīlūcĭdātur
I plur.
dīlūcĭdāmur
II plur.
dīlūcĭdamĭni
III plur.
dīlūcĭdantur
IMPERFETTO
I sing.
dīlūcĭdābar
II sing.
dīlūcĭdabāris, dīlūcĭdabāre
III sing.
dīlūcĭdabātur
I plur.
dīlūcĭdabāmur
II plur.
dīlūcĭdabamĭni
III plur.
dīlūcĭdabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīlūcĭdābor
II sing.
dīlūcĭdabĕris, dīlūcĭdabĕre
III sing.
dīlūcĭdabĭtur
I plur.
dīlūcĭdabĭmur
II plur.
dīlūcĭdabimĭni
III plur.
dīlūcĭdabuntur
PERFETTO
I sing.
dilucidatus, –a, –um sum
II sing.
dilucidatus, –a, –um es
III sing.
dilucidatus, –a, –um est
I plur.
dilucidati, –ae, –a sumus
II plur.
dilucidati, –ae, –a estis
III plur.
dilucidati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilucidatus, –a, –um eram
II sing.
dilucidatus, –a, –um eras
III sing.
dilucidatus, –a, –um erat
I plur.
dilucidati, –ae, –a eramus
II plur.
dilucidati, –ae, –a eratis
III plur.
dilucidati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dilucidatus, –a, –um ero
II sing.
dilucidatus, –a, –um eris
III sing.
dilucidatus, –a, –um erit
I plur.
dilucidati, –ae, –a erimus
II plur.
dilucidati, –ae, –a eritis
III plur.
dilucidati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīlūcĭder
II sing.
dīlūcĭdēris, dīlūcĭdēre
III sing.
dīlūcĭdētur
I plur.
dīlūcĭdēmur
II plur.
dīlūcĭdemĭni
III plur.
dīlūcĭdentur
IMPERFETTO
I sing.
dīlūcĭdārer
II sing.
dīlūcĭdarēris, dīlūcĭdarēre
III sing.
dīlūcĭdarētur
I plur.
dīlūcĭdarēmur
II plur.
dīlūcĭdaremĭni
III plur.
dīlūcĭdarentur
PERFETTO
I sing.
dilucidatus, –a, –um sim
II sing.
dilucidatus, –a, –um sis
III sing.
dilucidatus, –a, –um sit
I plur.
dilucidati, –ae, –a simus
II plur.
dilucidati, –ae, –a sitis
III plur.
dilucidati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilucidatus, –a, –um essem
II sing.
dilucidatus, –a, –um esses
III sing.
dilucidatus, –a, –um esset
I plur.
dilucidati, –ae, –a essemus
II plur.
dilucidati, –ae, –a essetis
III plur.
dilucidati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīlūcĭdāre
II plur.
dīlūcĭdamĭni
FUTURO
II sing.
dīlūcĭdātor
III sing.
dīlūcĭdātor
II plur.
–
III plur.
dīlūcĭdantor
PARTICIPIO
PERFETTO
dilucidatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīlūcĭdāri
PERFETTO
Singolare:
dilucidatus, –a, –um esse
Plurale:
dilucidati, –ae, –a esse
FUTURO
dilucidatum esse
GERUNDIVO
dīlūcĭdandus, –a, –um
SUPINO
dilucidatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dīlūcĭdor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android