dīlūcĭdor - Diatesi passiva

(dīlūcĭdo, dīlūcĭdas, dilucidavi, dilucidatum, dīlūcĭdāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīlūcĭdor
II sing.
dīlūcĭdāris, dīlūcĭdāre
III sing.
dīlūcĭdātur
I plur.
dīlūcĭdāmur
II plur.
dīlūcĭdamĭni
III plur.
dīlūcĭdantur
IMPERFETTO
I sing.
dīlūcĭdābar
II sing.
dīlūcĭdabāris, dīlūcĭdabāre
III sing.
dīlūcĭdabātur
I plur.
dīlūcĭdabāmur
II plur.
dīlūcĭdabamĭni
III plur.
dīlūcĭdabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīlūcĭdābor
II sing.
dīlūcĭdabĕris, dīlūcĭdabĕre
III sing.
dīlūcĭdabĭtur
I plur.
dīlūcĭdabĭmur
II plur.
dīlūcĭdabimĭni
III plur.
dīlūcĭdabuntur
PERFETTO
I sing.
dilucidatus, –a, –um sum
II sing.
dilucidatus, –a, –um es
III sing.
dilucidatus, –a, –um est
I plur.
dilucidati, –ae, –a sumus
II plur.
dilucidati, –ae, –a estis
III plur.
dilucidati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilucidatus, –a, –um eram
II sing.
dilucidatus, –a, –um eras
III sing.
dilucidatus, –a, –um erat
I plur.
dilucidati, –ae, –a eramus
II plur.
dilucidati, –ae, –a eratis
III plur.
dilucidati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dilucidatus, –a, –um ero
II sing.
dilucidatus, –a, –um eris
III sing.
dilucidatus, –a, –um erit
I plur.
dilucidati, –ae, –a erimus
II plur.
dilucidati, –ae, –a eritis
III plur.
dilucidati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīlūcĭder
II sing.
dīlūcĭdēris, dīlūcĭdēre
III sing.
dīlūcĭdētur
I plur.
dīlūcĭdēmur
II plur.
dīlūcĭdemĭni
III plur.
dīlūcĭdentur
IMPERFETTO
I sing.
dīlūcĭdārer
II sing.
dīlūcĭdarēris, dīlūcĭdarēre
III sing.
dīlūcĭdarētur
I plur.
dīlūcĭdarēmur
II plur.
dīlūcĭdaremĭni
III plur.
dīlūcĭdarentur
PERFETTO
I sing.
dilucidatus, –a, –um sim
II sing.
dilucidatus, –a, –um sis
III sing.
dilucidatus, –a, –um sit
I plur.
dilucidati, –ae, –a simus
II plur.
dilucidati, –ae, –a sitis
III plur.
dilucidati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilucidatus, –a, –um essem
II sing.
dilucidatus, –a, –um esses
III sing.
dilucidatus, –a, –um esset
I plur.
dilucidati, –ae, –a essemus
II plur.
dilucidati, –ae, –a essetis
III plur.
dilucidati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīlūcĭdāre
II plur.
dīlūcĭdamĭni
FUTURO
II sing.
dīlūcĭdātor
III sing.
dīlūcĭdātor
II plur.
III plur.
dīlūcĭdantor
PARTICIPIO
PERFETTO
dilucidatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīlūcĭdāri
PERFETTO
Singolare:
dilucidatus, –a, –um esse
Plurale:
dilucidati, –ae, –a esse
FUTURO
dilucidatum esse
GERUNDIVO
dīlūcĭdandus, –a, –um
SUPINO
dilucidatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DILUCIDOR100}}