dīlancĭnor - Diatesi passiva
(dīlancĭno, dīlancĭnas, dilancinavi, dilancinatum, dīlancĭnāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīlancĭnor
II sing.
dīlancĭnāris, dīlancĭnāre
III sing.
dīlancĭnātur
I plur.
dīlancĭnāmur
II plur.
dīlancĭnamĭni
III plur.
dīlancĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
dīlancĭnābar
II sing.
dīlancĭnabāris, dīlancĭnabāre
III sing.
dīlancĭnabātur
I plur.
dīlancĭnabāmur
II plur.
dīlancĭnabamĭni
III plur.
dīlancĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīlancĭnābor
II sing.
dīlancĭnabĕris, dīlancĭnabĕre
III sing.
dīlancĭnabĭtur
I plur.
dīlancĭnabĭmur
II plur.
dīlancĭnabimĭni
III plur.
dīlancĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
dilancinatus, –a, –um sum
II sing.
dilancinatus, –a, –um es
III sing.
dilancinatus, –a, –um est
I plur.
dilancinati, –ae, –a sumus
II plur.
dilancinati, –ae, –a estis
III plur.
dilancinati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilancinatus, –a, –um eram
II sing.
dilancinatus, –a, –um eras
III sing.
dilancinatus, –a, –um erat
I plur.
dilancinati, –ae, –a eramus
II plur.
dilancinati, –ae, –a eratis
III plur.
dilancinati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dilancinatus, –a, –um ero
II sing.
dilancinatus, –a, –um eris
III sing.
dilancinatus, –a, –um erit
I plur.
dilancinati, –ae, –a erimus
II plur.
dilancinati, –ae, –a eritis
III plur.
dilancinati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīlancĭner
II sing.
dīlancĭnēris, dīlancĭnēre
III sing.
dīlancĭnētur
I plur.
dīlancĭnēmur
II plur.
dīlancĭnemĭni
III plur.
dīlancĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
dīlancĭnārer
II sing.
dīlancĭnarēris, dīlancĭnarēre
III sing.
dīlancĭnarētur
I plur.
dīlancĭnarēmur
II plur.
dīlancĭnaremĭni
III plur.
dīlancĭnarentur
PERFETTO
I sing.
dilancinatus, –a, –um sim
II sing.
dilancinatus, –a, –um sis
III sing.
dilancinatus, –a, –um sit
I plur.
dilancinati, –ae, –a simus
II plur.
dilancinati, –ae, –a sitis
III plur.
dilancinati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilancinatus, –a, –um essem
II sing.
dilancinatus, –a, –um esses
III sing.
dilancinatus, –a, –um esset
I plur.
dilancinati, –ae, –a essemus
II plur.
dilancinati, –ae, –a essetis
III plur.
dilancinati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīlancĭnāre
II plur.
dīlancĭnamĭni
FUTURO
II sing.
dīlancĭnātor
III sing.
dīlancĭnātor
II plur.
–
III plur.
dīlancĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
dilancinatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīlancĭnāri
PERFETTO
Singolare:
dilancinatus, –a, –um esse
Plurale:
dilancinati, –ae, –a esse
FUTURO
dilancinatum esse
GERUNDIVO
dīlancĭnandus, –a, –um
SUPINO
dilancinatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dīlancĭnor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android