dīlănĭor - Diatesi passiva

(dīlănĭo, dīlănĭas, dilaniavi, dilaniatum, dīlănĭāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīlănĭor
II sing.
dīlănĭāris, dīlănĭāre
III sing.
dīlănĭātur
I plur.
dīlănĭāmur
II plur.
dīlănĭamĭni
III plur.
dīlănĭantur
IMPERFETTO
I sing.
dīlănĭābar
II sing.
dīlănĭabāris, dīlănĭabāre
III sing.
dīlănĭabātur
I plur.
dīlănĭabāmur
II plur.
dīlănĭabamĭni
III plur.
dīlănĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīlănĭābor
II sing.
dīlănĭabĕris, dīlănĭabĕre
III sing.
dīlănĭabĭtur
I plur.
dīlănĭabĭmur
II plur.
dīlănĭabimĭni
III plur.
dīlănĭabuntur
PERFETTO
I sing.
dilaniatus, –a, –um sum
II sing.
dilaniatus, –a, –um es
III sing.
dilaniatus, –a, –um est
I plur.
dilaniati, –ae, –a sumus
II plur.
dilaniati, –ae, –a estis
III plur.
dilaniati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilaniatus, –a, –um eram
II sing.
dilaniatus, –a, –um eras
III sing.
dilaniatus, –a, –um erat
I plur.
dilaniati, –ae, –a eramus
II plur.
dilaniati, –ae, –a eratis
III plur.
dilaniati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dilaniatus, –a, –um ero
II sing.
dilaniatus, –a, –um eris
III sing.
dilaniatus, –a, –um erit
I plur.
dilaniati, –ae, –a erimus
II plur.
dilaniati, –ae, –a eritis
III plur.
dilaniati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīlănĭer
II sing.
dīlănĭēris, dīlănĭēre
III sing.
dīlănĭētur
I plur.
dīlănĭēmur
II plur.
dīlănĭemĭni
III plur.
dīlănĭentur
IMPERFETTO
I sing.
dīlănĭārer
II sing.
dīlănĭarēris, dīlănĭarēre
III sing.
dīlănĭarētur
I plur.
dīlănĭarēmur
II plur.
dīlănĭaremĭni
III plur.
dīlănĭarentur
PERFETTO
I sing.
dilaniatus, –a, –um sim
II sing.
dilaniatus, –a, –um sis
III sing.
dilaniatus, –a, –um sit
I plur.
dilaniati, –ae, –a simus
II plur.
dilaniati, –ae, –a sitis
III plur.
dilaniati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilaniatus, –a, –um essem
II sing.
dilaniatus, –a, –um esses
III sing.
dilaniatus, –a, –um esset
I plur.
dilaniati, –ae, –a essemus
II plur.
dilaniati, –ae, –a essetis
III plur.
dilaniati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīlănĭāre
II plur.
dīlănĭamĭni
FUTURO
II sing.
dīlănĭātor
III sing.
dīlănĭātor
II plur.
III plur.
dīlănĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
dilaniatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīlănĭāri
PERFETTO
Singolare:
dilaniatus, –a, –um esse
Plurale:
dilaniati, –ae, –a esse
FUTURO
dilaniatum esse
GERUNDIVO
dīlănĭandus, –a, –um
SUPINO
dilaniatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DILANIOR100}}