dīlănĭor - Diatesi passiva
(dīlănĭo, dīlănĭas, dilaniavi, dilaniatum, dīlănĭāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīlănĭor
II sing.
dīlănĭāris, dīlănĭāre
III sing.
dīlănĭātur
I plur.
dīlănĭāmur
II plur.
dīlănĭamĭni
III plur.
dīlănĭantur
IMPERFETTO
I sing.
dīlănĭābar
II sing.
dīlănĭabāris, dīlănĭabāre
III sing.
dīlănĭabātur
I plur.
dīlănĭabāmur
II plur.
dīlănĭabamĭni
III plur.
dīlănĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīlănĭābor
II sing.
dīlănĭabĕris, dīlănĭabĕre
III sing.
dīlănĭabĭtur
I plur.
dīlănĭabĭmur
II plur.
dīlănĭabimĭni
III plur.
dīlănĭabuntur
PERFETTO
I sing.
dilaniatus, –a, –um sum
II sing.
dilaniatus, –a, –um es
III sing.
dilaniatus, –a, –um est
I plur.
dilaniati, –ae, –a sumus
II plur.
dilaniati, –ae, –a estis
III plur.
dilaniati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilaniatus, –a, –um eram
II sing.
dilaniatus, –a, –um eras
III sing.
dilaniatus, –a, –um erat
I plur.
dilaniati, –ae, –a eramus
II plur.
dilaniati, –ae, –a eratis
III plur.
dilaniati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dilaniatus, –a, –um ero
II sing.
dilaniatus, –a, –um eris
III sing.
dilaniatus, –a, –um erit
I plur.
dilaniati, –ae, –a erimus
II plur.
dilaniati, –ae, –a eritis
III plur.
dilaniati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīlănĭer
II sing.
dīlănĭēris, dīlănĭēre
III sing.
dīlănĭētur
I plur.
dīlănĭēmur
II plur.
dīlănĭemĭni
III plur.
dīlănĭentur
IMPERFETTO
I sing.
dīlănĭārer
II sing.
dīlănĭarēris, dīlănĭarēre
III sing.
dīlănĭarētur
I plur.
dīlănĭarēmur
II plur.
dīlănĭaremĭni
III plur.
dīlănĭarentur
PERFETTO
I sing.
dilaniatus, –a, –um sim
II sing.
dilaniatus, –a, –um sis
III sing.
dilaniatus, –a, –um sit
I plur.
dilaniati, –ae, –a simus
II plur.
dilaniati, –ae, –a sitis
III plur.
dilaniati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilaniatus, –a, –um essem
II sing.
dilaniatus, –a, –um esses
III sing.
dilaniatus, –a, –um esset
I plur.
dilaniati, –ae, –a essemus
II plur.
dilaniati, –ae, –a essetis
III plur.
dilaniati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīlănĭāre
II plur.
dīlănĭamĭni
FUTURO
II sing.
dīlănĭātor
III sing.
dīlănĭātor
II plur.
–
III plur.
dīlănĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
dilaniatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīlănĭāri
PERFETTO
Singolare:
dilaniatus, –a, –um esse
Plurale:
dilaniati, –ae, –a esse
FUTURO
dilaniatum esse
GERUNDIVO
dīlănĭandus, –a, –um
SUPINO
dilaniatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dīlănĭor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android