dīlăpĭdor - Diatesi passiva
(dīlăpĭdo, dīlăpĭdas, dilapidavi, dilapidatum, dīlăpĭdāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīlăpĭdor
II sing.
dīlăpĭdāris, dīlăpĭdāre
III sing.
dīlăpĭdātur
I plur.
dīlăpĭdāmur
II plur.
dīlăpĭdamĭni
III plur.
dīlăpĭdantur
IMPERFETTO
I sing.
dīlăpĭdābar
II sing.
dīlăpĭdabāris, dīlăpĭdabāre
III sing.
dīlăpĭdabātur
I plur.
dīlăpĭdabāmur
II plur.
dīlăpĭdabamĭni
III plur.
dīlăpĭdabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīlăpĭdābor
II sing.
dīlăpĭdabĕris, dīlăpĭdabĕre
III sing.
dīlăpĭdabĭtur
I plur.
dīlăpĭdabĭmur
II plur.
dīlăpĭdabimĭni
III plur.
dīlăpĭdabuntur
PERFETTO
I sing.
dilapidatus, –a, –um sum
II sing.
dilapidatus, –a, –um es
III sing.
dilapidatus, –a, –um est
I plur.
dilapidati, –ae, –a sumus
II plur.
dilapidati, –ae, –a estis
III plur.
dilapidati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilapidatus, –a, –um eram
II sing.
dilapidatus, –a, –um eras
III sing.
dilapidatus, –a, –um erat
I plur.
dilapidati, –ae, –a eramus
II plur.
dilapidati, –ae, –a eratis
III plur.
dilapidati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dilapidatus, –a, –um ero
II sing.
dilapidatus, –a, –um eris
III sing.
dilapidatus, –a, –um erit
I plur.
dilapidati, –ae, –a erimus
II plur.
dilapidati, –ae, –a eritis
III plur.
dilapidati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīlăpĭder
II sing.
dīlăpĭdēris, dīlăpĭdēre
III sing.
dīlăpĭdētur
I plur.
dīlăpĭdēmur
II plur.
dīlăpĭdemĭni
III plur.
dīlăpĭdentur
IMPERFETTO
I sing.
dīlăpĭdārer
II sing.
dīlăpĭdarēris, dīlăpĭdarēre
III sing.
dīlăpĭdarētur
I plur.
dīlăpĭdarēmur
II plur.
dīlăpĭdaremĭni
III plur.
dīlăpĭdarentur
PERFETTO
I sing.
dilapidatus, –a, –um sim
II sing.
dilapidatus, –a, –um sis
III sing.
dilapidatus, –a, –um sit
I plur.
dilapidati, –ae, –a simus
II plur.
dilapidati, –ae, –a sitis
III plur.
dilapidati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilapidatus, –a, –um essem
II sing.
dilapidatus, –a, –um esses
III sing.
dilapidatus, –a, –um esset
I plur.
dilapidati, –ae, –a essemus
II plur.
dilapidati, –ae, –a essetis
III plur.
dilapidati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīlăpĭdāre
II plur.
dīlăpĭdamĭni
FUTURO
II sing.
dīlăpĭdātor
III sing.
dīlăpĭdātor
II plur.
–
III plur.
dīlăpĭdantor
PARTICIPIO
PERFETTO
dilapidatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīlăpĭdāri
PERFETTO
Singolare:
dilapidatus, –a, –um esse
Plurale:
dilapidati, –ae, –a esse
FUTURO
dilapidatum esse
GERUNDIVO
dīlăpĭdandus, –a, –um
SUPINO
dilapidatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dīlăpĭdor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android