dīlăcĕror - Diatesi passiva
(dīlăcĕro, dīlăcĕras, dilaceravi, dilaceratum, dīlăcĕrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīlăcĕror
II sing.
dīlăcĕrāris, dīlăcĕrāre
III sing.
dīlăcĕrātur
I plur.
dīlăcĕrāmur
II plur.
dīlăcĕramĭni
III plur.
dīlăcĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
dīlăcĕrābar
II sing.
dīlăcĕrabāris, dīlăcĕrabāre
III sing.
dīlăcĕrabātur
I plur.
dīlăcĕrabāmur
II plur.
dīlăcĕrabamĭni
III plur.
dīlăcĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīlăcĕrābor
II sing.
dīlăcĕrabĕris, dīlăcĕrabĕre
III sing.
dīlăcĕrabĭtur
I plur.
dīlăcĕrabĭmur
II plur.
dīlăcĕrabimĭni
III plur.
dīlăcĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
dilaceratus, –a, –um sum
II sing.
dilaceratus, –a, –um es
III sing.
dilaceratus, –a, –um est
I plur.
dilacerati, –ae, –a sumus
II plur.
dilacerati, –ae, –a estis
III plur.
dilacerati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilaceratus, –a, –um eram
II sing.
dilaceratus, –a, –um eras
III sing.
dilaceratus, –a, –um erat
I plur.
dilacerati, –ae, –a eramus
II plur.
dilacerati, –ae, –a eratis
III plur.
dilacerati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dilaceratus, –a, –um ero
II sing.
dilaceratus, –a, –um eris
III sing.
dilaceratus, –a, –um erit
I plur.
dilacerati, –ae, –a erimus
II plur.
dilacerati, –ae, –a eritis
III plur.
dilacerati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīlăcĕrer
II sing.
dīlăcĕrēris, dīlăcĕrēre
III sing.
dīlăcĕrētur
I plur.
dīlăcĕrēmur
II plur.
dīlăcĕremĭni
III plur.
dīlăcĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
dīlăcĕrārer
II sing.
dīlăcĕrarēris, dīlăcĕrarēre
III sing.
dīlăcĕrarētur
I plur.
dīlăcĕrarēmur
II plur.
dīlăcĕraremĭni
III plur.
dīlăcĕrarentur
PERFETTO
I sing.
dilaceratus, –a, –um sim
II sing.
dilaceratus, –a, –um sis
III sing.
dilaceratus, –a, –um sit
I plur.
dilacerati, –ae, –a simus
II plur.
dilacerati, –ae, –a sitis
III plur.
dilacerati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilaceratus, –a, –um essem
II sing.
dilaceratus, –a, –um esses
III sing.
dilaceratus, –a, –um esset
I plur.
dilacerati, –ae, –a essemus
II plur.
dilacerati, –ae, –a essetis
III plur.
dilacerati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīlăcĕrāre
II plur.
dīlăcĕramĭni
FUTURO
II sing.
dīlăcĕrātor
III sing.
dīlăcĕrātor
II plur.
–
III plur.
dīlăcĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
dilaceratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīlăcĕrāri
PERFETTO
Singolare:
dilaceratus, –a, –um esse
Plurale:
dilacerati, –ae, –a esse
FUTURO
dilaceratum esse
GERUNDIVO
dīlăcĕrandus, –a, –um
SUPINO
dilaceratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dīlăcĕror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android