Donazione

dīlăcĕro - Diatesi attiva

(dīlăcĕro, dīlăcĕras, dilaceravi, dilaceratum, dīlăcĕrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīlăcĕro
II sing.
dīlăcĕras
III sing.
dīlăcĕrat
I plur.
dīlăcĕrāmus
II plur.
dīlăcĕrātis
III plur.
dīlăcĕrant
IMPERFETTO
I sing.
dīlăcĕrābam
II sing.
dīlăcĕrābas
III sing.
dīlăcĕrābat
I plur.
dīlăcĕrabāmus
II plur.
dīlăcĕrabātis
III plur.
dīlăcĕrābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīlăcĕrābo
II sing.
dīlăcĕrābis
III sing.
dīlăcĕrābit
I plur.
dīlăcĕrabĭmus
II plur.
dīlăcĕrabĭtis
III plur.
dīlăcĕrābunt
PERFETTO
I sing.
dilaceravi
II sing.
dilaceravisti
III sing.
dilaceravit
I plur.
dilaceravĭmus
II plur.
dilaceravistis
III plur.
dilaceravērunt, dilaceravēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilaceravĕram
II sing.
dilaceravĕras
III sing.
dilaceravĕrat
I plur.
dilaceraverāmus
II plur.
dilaceraverātis
III plur.
dilaceravĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dilaceravĕro
II sing.
dilaceravĕris
III sing.
dilaceravĕrit
I plur.
dilaceraverĭmus
II plur.
dilaceraverĭtis
III plur.
dilaceravĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīlăcĕrem
II sing.
dīlăcĕres
III sing.
dīlăcĕret
I plur.
dīlăcĕrēmus
II plur.
dīlăcĕrētis
III plur.
dīlăcĕrent
IMPERFETTO
I sing.
dīlăcĕrārem
II sing.
dīlăcĕrāres
III sing.
dīlăcĕrāret
I plur.
dīlăcĕrarēmus
II plur.
dīlăcĕrarētis
III plur.
dīlăcĕrārent
PERFETTO
I sing.
dilaceravĕrim
II sing.
dilaceravĕris
III sing.
dilaceravĕrit
I plur.
dilaceraverĭmus
II plur.
dilaceraverĭtis
III plur.
dilaceravĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilaceravissem
II sing.
dilaceravisses
III sing.
dilaceravisset
I plur.
dilaceravissēmus
II plur.
dilaceravissētis
III plur.
dilaceravissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīlăcĕra
II plur.
dīlăcĕrāte
FUTURO
II sing.
dīlăcĕrāto
III sing.
dīlăcĕrāto
II plur.
dīlăcĕratōte
III plur.
dīlăcĕranto
PARTICIPIO
PRESENTE
dīlăcĕrans, –antis
FUTURO
dilaceratūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
dīlăcĕrāre
PERFETTO
dilaceravisse
FUTURO
Singolare:
dilaceratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
dilaceratūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
dīlăcĕrandi
Dativo:
dīlăcĕrando
Accusativo:
ad dīlăcĕrandum
Ablativo:
dīlăcĕrando
SUPINO
dilaceratum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ dilaceratus
dīlăcĕror ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dīlăcĕrans agg. part. pres. II cl.
dīlăcĕrātĭo sost. femm. III decl.
dilaceratūrūs agg. part. fut.
dilaceratus agg. part. perf. I cl.
dilaceratus agg. inf. perf.
dīlăcĕro v. tr. I coniug.
dīlăcĕror v. tr. I coniug.
dīlāmĭnans agg. part. pres. II cl.
dīlāmĭno v. tr. I coniug.
dīlāmĭnor v. tr. I coniug.
dīlancĭnans agg. part. pres. II cl.
dilancinatūrūs agg. part. fut.
dilancinatus agg. part. perf. I cl.
dilancinatus agg. inf. perf.
dīlancĭno v. tr. I coniug.
dīlancĭnor v. tr. I coniug.
dīlănĭans agg. part. pres. II cl.
dilaniatūrūs agg. part. fut.
dilaniatus agg. part. perf. I cl.
dilaniatus agg. inf. perf.
{{ID:DILACERO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android