Donazione

depugnatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
depugnaturus
Gen.
depugnaturi
Dat.
depugnaturo
Acc.
depugnaturum
Abl.
depugnature
Voc.
depugnaturo
PLURALE
Nom.
depugnaturi
Gen.
depugnatorum
Dat.
depugnaturis
Acc.
depugnaturos
Abl.
depugnaturi
Voc.
depugnaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
depugnatura
Gen.
depugnaturae
Dat.
depugnaturae
Acc.
depugnaturam
Abl.
depugnatura
Voc.
depugnatura
PLURALE
Nom.
depugnaturae
Gen.
depugnaturarum
Dat.
depugnaturis
Acc.
depugnaturas
Abl.
depugnaturae
Voc.
depugnaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
depugnaturum
Gen.
depugnaturi
Dat.
depugnaturo
Acc.
depugnaturum
Abl.
depugnaturum
Voc.
depugnaturo
PLURALE
Nom.
depugnatura
Gen.
depugnaturorum
Dat.
depugnaturis
Acc.
depugnatura
Abl.
depugnatura
Voc.
depugnaturis

‹ dēpugnātĭo
depugnatus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dēpŭdīco v. tr. I coniug.
dēpŭdīcor v. tr. I coniug.
dēpūgis agg. II cl.
dēpugnans agg. part. pres. II cl.
dēpugnātĭo sost. femm. III decl.
depugnatūrūs agg. part. fut.
depugnatus agg. part. perf. I cl.
depugnatus agg. inf. perf.
dēpugno v. tr. e intr. I coniug.
dēpugnor v. tr. e intr. I coniug.
dēpŭiens agg. part. pres. II cl.
dēpŭĭo v. tr. IV coniug.
dēpŭĭor v. tr. IV coniug.
dēpulsans agg. part. pres. II cl.
dēpulsĭo sost. femm. III decl.
dēpulso v. tr. I coniug.
dēpulsor v. tr. I coniug.
dēpulsŏr sost. masch. III decl.
dēpulsōrĭae sost. femm. pl. I decl.
dēpulsōrĭus agg. I cl.
{{ID:DEPUGNATURUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android