demetor - Diatesi passiva
(demeto, demetas, demetavi, demetatum, demetāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
demetor
II sing.
demetāris, demetāre
III sing.
demetātur
I plur.
demetāmur
II plur.
demetamĭni
III plur.
demetantur
IMPERFETTO
I sing.
demetābar
II sing.
demetabāris, demetabāre
III sing.
demetabātur
I plur.
demetabāmur
II plur.
demetabamĭni
III plur.
demetabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
demetābor
II sing.
demetabĕris, demetabĕre
III sing.
demetabĭtur
I plur.
demetabĭmur
II plur.
demetabimĭni
III plur.
demetabuntur
PERFETTO
I sing.
demetatus, –a, –um sum
II sing.
demetatus, –a, –um es
III sing.
demetatus, –a, –um est
I plur.
demetati, –ae, –a sumus
II plur.
demetati, –ae, –a estis
III plur.
demetati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
demetatus, –a, –um eram
II sing.
demetatus, –a, –um eras
III sing.
demetatus, –a, –um erat
I plur.
demetati, –ae, –a eramus
II plur.
demetati, –ae, –a eratis
III plur.
demetati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
demetatus, –a, –um ero
II sing.
demetatus, –a, –um eris
III sing.
demetatus, –a, –um erit
I plur.
demetati, –ae, –a erimus
II plur.
demetati, –ae, –a eritis
III plur.
demetati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
demeter
II sing.
demetēris, demetēre
III sing.
demetētur
I plur.
demetēmur
II plur.
demetemĭni
III plur.
demetentur
IMPERFETTO
I sing.
demetārer
II sing.
demetarēris, demetarēre
III sing.
demetarētur
I plur.
demetarēmur
II plur.
demetaremĭni
III plur.
demetarentur
PERFETTO
I sing.
demetatus, –a, –um sim
II sing.
demetatus, –a, –um sis
III sing.
demetatus, –a, –um sit
I plur.
demetati, –ae, –a simus
II plur.
demetati, –ae, –a sitis
III plur.
demetati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
demetatus, –a, –um essem
II sing.
demetatus, –a, –um esses
III sing.
demetatus, –a, –um esset
I plur.
demetati, –ae, –a essemus
II plur.
demetati, –ae, –a essetis
III plur.
demetati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
demetāre
II plur.
demetamĭni
FUTURO
II sing.
demetātor
III sing.
demetātor
II plur.
–
III plur.
demetantor
PARTICIPIO
PERFETTO
demetatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
demetāri
PERFETTO
Singolare:
demetatus, –a, –um esse
Plurale:
demetati, –ae, –a esse
FUTURO
demetatum esse
GERUNDIVO
demetandus, –a, –um
SUPINO
demetatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
demetor v. tr. I coniug.
---CACHE---

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android