dēmĭnŭor - Diatesi passiva
(dēmĭnŭo, dēmĭnŭis, deminui, deminutum, dēmĭnŭĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēmĭnŭor
II sing.
dēmĭnŭĕris, dēmĭnŭĕre
III sing.
dēmĭnŭĭtur
I plur.
dēmĭnŭĭmur
II plur.
dēmĭnŭimĭni
III plur.
dēmĭnŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēmĭnŭēbar
II sing.
dēmĭnŭebāris, dēmĭnŭebāre
III sing.
dēmĭnŭebātur
I plur.
dēmĭnŭebāmur
II plur.
dēmĭnŭebamĭni
III plur.
dēmĭnŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēmĭnŭar
II sing.
dēmĭnŭēris, dēmĭnŭēre
III sing.
dēmĭnŭētur
I plur.
dēmĭnŭēmur
II plur.
dēmĭnŭemĭni
III plur.
dēmĭnŭentur
PERFETTO
I sing.
deminutus, –a, –um sum
II sing.
deminutus, –a, –um es
III sing.
deminutus, –a, –um est
I plur.
deminuti, –ae, –a sumus
II plur.
deminuti, –ae, –a estis
III plur.
deminuti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deminutus, –a, –um eram
II sing.
deminutus, –a, –um eras
III sing.
deminutus, –a, –um erat
I plur.
deminuti, –ae, –a eramus
II plur.
deminuti, –ae, –a eratis
III plur.
deminuti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deminutus, –a, –um ero
II sing.
deminutus, –a, –um eris
III sing.
deminutus, –a, –um erit
I plur.
deminuti, –ae, –a erimus
II plur.
deminuti, –ae, –a eritis
III plur.
deminuti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēmĭnŭar
II sing.
dēmĭnŭāris, dēmĭnŭāre
III sing.
dēmĭnŭātur
I plur.
dēmĭnŭāmur
II plur.
dēmĭnŭamĭni
III plur.
dēmĭnŭantur
IMPERFETTO
I sing.
dēmĭnŭĕrer
II sing.
dēmĭnŭerēris, dēmĭnŭerēre
III sing.
dēmĭnŭerētur
I plur.
dēmĭnŭerēmur
II plur.
dēmĭnŭeremĭni
III plur.
dēmĭnŭerentur
PERFETTO
I sing.
deminutus, –a, –um sim
II sing.
deminutus, –a, –um sis
III sing.
deminutus, –a, –um sit
I plur.
deminuti, –ae, –a simus
II plur.
deminuti, –ae, –a sitis
III plur.
deminuti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deminutus, –a, –um essem
II sing.
deminutus, –a, –um esses
III sing.
deminutus, –a, –um esset
I plur.
deminuti, –ae, –a essemus
II plur.
deminuti, –ae, –a essetis
III plur.
deminuti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēmĭnŭĕre
II plur.
dēmĭnŭimĭni
FUTURO
II sing.
dēmĭnŭĭtor
III sing.
dēmĭnŭĭtor
II plur.
–
III plur.
dēmĭnŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
deminutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēmĭnŭi
PERFETTO
Singolare:
deminutus, –a, –um esse
Plurale:
deminuti, –ae, –a esse
FUTURO
deminutum esse
GERUNDIVO
dēmĭnŭendus, –a, –um
SUPINO
deminutu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēmĭnŭor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android