demetior - Diatesi attiva
(demetĭor, demetīris, demensus sum, demetīri)verbo transitivo deponente IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
demetĭor
II sing.
demetīris, demetīre
III sing.
demetītur
I plur.
demetīmur
II plur.
demetimĭni
III plur.
demetiuntur
IMPERFETTO
I sing.
demetiēbar
II sing.
demetiebāris, demetiebāre
III sing.
demetiebātur
I plur.
demetiebāmur
II plur.
demetiebamĭni
III plur.
demetiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
demetĭar
II sing.
demetiēris, demetiēre
III sing.
demetiētur
I plur.
demetiēmur
II plur.
demetiemĭni
III plur.
demetientur
PERFETTO
I sing.
demensus, –a, –um sum
II sing.
demensus, –a, –um es
III sing.
demensus, –a, –um est
I plur.
demensi, –ae, –a sumus
II plur.
demensi, –ae, –a estis
III plur.
demensi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
demensus, –a, –um eram
II sing.
demensus, –a, –um eras
III sing.
demensus, –a, –um erat
I plur.
demensi, –ae, –a eramus
II plur.
demensi, –ae, –a eratis
III plur.
demensi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
demensus, –a, –um ero
II sing.
demensus, –a, –um eris
III sing.
demensus, –a, –um erit
I plur.
demensi, –ae, –a erimus
II plur.
demensi, –ae, –a eritis
III plur.
demensi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
demetĭar
II sing.
demetiāris, demetiāre
III sing.
demetiātur
I plur.
demetiāmur
II plur.
demetiamĭni
III plur.
demetiantur
IMPERFETTO
I sing.
demetīrer
II sing.
demetirēris, demetirēre
III sing.
demetirētur
I plur.
demetirēmur
II plur.
demetirēmini
III plur.
demetirentur
PERFETTO
I sing.
demensus, –a, –um sim
II sing.
demensus, –a, –um sis
III sing.
demensus, –a, –um sit
I plur.
demensi, –ae, –a simus
II plur.
demensi, –ae, –a sitis
III plur.
demensi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
demensus, –a, –um essem
II sing.
demensus, –a, –um esses
III sing.
demensus, –a, –um esset
I plur.
demensi, –ae, –a essemus
II plur.
demensi, –ae, –a essetis
III plur.
demensi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
demetīre
II plur.
demetimĭni
FUTURO
II sing.
demetītor
III sing.
demetītor
II plur.
–
III plur.
demetiuntor
INFINITO
PRESENTE
demetīri
PERFETTO
Singolare:
demensus, –a, –um esse
Plurale:
demensi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
demensūrūm, –am, –ūm
Plurale:
demensūros, –as, –a
PARTICIPIO
PRESENTE
demetiens, –ientis
FUTURO
demensūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
demensum
Passivo:
demensu
GERUNDIO
Genitivo:
demetiendi
Dativo:
demetiendo
Accusativo:
ad demetiendum
Ablativo:
demetiendo
GERUNDIVO
demetiendus, –a, –um
demetior v. tr. dep. IV coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android