dēlīmor - Diatesi passiva
(dēlīmo, dēlīmas, delimavi, delimatum, dēlīmāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēlīmor
II sing.
dēlīmāris, dēlīmāre
III sing.
dēlīmātur
I plur.
dēlīmāmur
II plur.
dēlīmamĭni
III plur.
dēlīmantur
IMPERFETTO
I sing.
dēlīmābar
II sing.
dēlīmabāris, dēlīmabāre
III sing.
dēlīmabātur
I plur.
dēlīmabāmur
II plur.
dēlīmabamĭni
III plur.
dēlīmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēlīmābor
II sing.
dēlīmabĕris, dēlīmabĕre
III sing.
dēlīmabĭtur
I plur.
dēlīmabĭmur
II plur.
dēlīmabimĭni
III plur.
dēlīmabuntur
PERFETTO
I sing.
delimatus, –a, –um sum
II sing.
delimatus, –a, –um es
III sing.
delimatus, –a, –um est
I plur.
delimati, –ae, –a sumus
II plur.
delimati, –ae, –a estis
III plur.
delimati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delimatus, –a, –um eram
II sing.
delimatus, –a, –um eras
III sing.
delimatus, –a, –um erat
I plur.
delimati, –ae, –a eramus
II plur.
delimati, –ae, –a eratis
III plur.
delimati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
delimatus, –a, –um ero
II sing.
delimatus, –a, –um eris
III sing.
delimatus, –a, –um erit
I plur.
delimati, –ae, –a erimus
II plur.
delimati, –ae, –a eritis
III plur.
delimati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēlīmer
II sing.
dēlīmēris, dēlīmēre
III sing.
dēlīmētur
I plur.
dēlīmēmur
II plur.
dēlīmemĭni
III plur.
dēlīmentur
IMPERFETTO
I sing.
dēlīmārer
II sing.
dēlīmarēris, dēlīmarēre
III sing.
dēlīmarētur
I plur.
dēlīmarēmur
II plur.
dēlīmaremĭni
III plur.
dēlīmarentur
PERFETTO
I sing.
delimatus, –a, –um sim
II sing.
delimatus, –a, –um sis
III sing.
delimatus, –a, –um sit
I plur.
delimati, –ae, –a simus
II plur.
delimati, –ae, –a sitis
III plur.
delimati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delimatus, –a, –um essem
II sing.
delimatus, –a, –um esses
III sing.
delimatus, –a, –um esset
I plur.
delimati, –ae, –a essemus
II plur.
delimati, –ae, –a essetis
III plur.
delimati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēlīmāre
II plur.
dēlīmamĭni
FUTURO
II sing.
dēlīmātor
III sing.
dēlīmātor
II plur.
–
III plur.
dēlīmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
delimatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēlīmāri
PERFETTO
Singolare:
delimatus, –a, –um esse
Plurale:
delimati, –ae, –a esse
FUTURO
delimatum esse
GERUNDIVO
dēlīmandus, –a, –um
SUPINO
delimatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēlīmor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android