dēlīmĭtor - Diatesi passiva
(dēlīmĭto, dēlīmĭtas, delimitavi, delimitatum, dēlīmĭtāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēlīmĭtor
II sing.
dēlīmĭtāris, dēlīmĭtāre
III sing.
dēlīmĭtātur
I plur.
dēlīmĭtāmur
II plur.
dēlīmĭtamĭni
III plur.
dēlīmĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
dēlīmĭtābar
II sing.
dēlīmĭtabāris, dēlīmĭtabāre
III sing.
dēlīmĭtabātur
I plur.
dēlīmĭtabāmur
II plur.
dēlīmĭtabamĭni
III plur.
dēlīmĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēlīmĭtābor
II sing.
dēlīmĭtabĕris, dēlīmĭtabĕre
III sing.
dēlīmĭtabĭtur
I plur.
dēlīmĭtabĭmur
II plur.
dēlīmĭtabimĭni
III plur.
dēlīmĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
delimitatus, –a, –um sum
II sing.
delimitatus, –a, –um es
III sing.
delimitatus, –a, –um est
I plur.
delimitati, –ae, –a sumus
II plur.
delimitati, –ae, –a estis
III plur.
delimitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delimitatus, –a, –um eram
II sing.
delimitatus, –a, –um eras
III sing.
delimitatus, –a, –um erat
I plur.
delimitati, –ae, –a eramus
II plur.
delimitati, –ae, –a eratis
III plur.
delimitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
delimitatus, –a, –um ero
II sing.
delimitatus, –a, –um eris
III sing.
delimitatus, –a, –um erit
I plur.
delimitati, –ae, –a erimus
II plur.
delimitati, –ae, –a eritis
III plur.
delimitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēlīmĭter
II sing.
dēlīmĭtēris, dēlīmĭtēre
III sing.
dēlīmĭtētur
I plur.
dēlīmĭtēmur
II plur.
dēlīmĭtemĭni
III plur.
dēlīmĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
dēlīmĭtārer
II sing.
dēlīmĭtarēris, dēlīmĭtarēre
III sing.
dēlīmĭtarētur
I plur.
dēlīmĭtarēmur
II plur.
dēlīmĭtaremĭni
III plur.
dēlīmĭtarentur
PERFETTO
I sing.
delimitatus, –a, –um sim
II sing.
delimitatus, –a, –um sis
III sing.
delimitatus, –a, –um sit
I plur.
delimitati, –ae, –a simus
II plur.
delimitati, –ae, –a sitis
III plur.
delimitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delimitatus, –a, –um essem
II sing.
delimitatus, –a, –um esses
III sing.
delimitatus, –a, –um esset
I plur.
delimitati, –ae, –a essemus
II plur.
delimitati, –ae, –a essetis
III plur.
delimitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēlīmĭtāre
II plur.
dēlīmĭtamĭni
FUTURO
II sing.
dēlīmĭtātor
III sing.
dēlīmĭtātor
II plur.
–
III plur.
dēlīmĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
delimitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēlīmĭtāri
PERFETTO
Singolare:
delimitatus, –a, –um esse
Plurale:
delimitati, –ae, –a esse
FUTURO
delimitatum esse
GERUNDIVO
dēlīmĭtandus, –a, –um
SUPINO
delimitatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēlīmĭtor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android