dēlĭbŭor - Diatesi passiva
(dēlĭbŭo, dēlĭbŭis, delibui, delibutum, dēlĭbŭĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēlĭbŭor
II sing.
dēlĭbŭĕris, dēlĭbŭĕre
III sing.
dēlĭbŭĭtur
I plur.
dēlĭbŭĭmur
II plur.
dēlĭbŭimĭni
III plur.
dēlĭbŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēlĭbŭēbar
II sing.
dēlĭbŭebāris, dēlĭbŭebāre
III sing.
dēlĭbŭebātur
I plur.
dēlĭbŭebāmur
II plur.
dēlĭbŭebamĭni
III plur.
dēlĭbŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēlĭbŭar
II sing.
dēlĭbŭēris, dēlĭbŭēre
III sing.
dēlĭbŭētur
I plur.
dēlĭbŭēmur
II plur.
dēlĭbŭemĭni
III plur.
dēlĭbŭentur
PERFETTO
I sing.
delibutus, –a, –um sum
II sing.
delibutus, –a, –um es
III sing.
delibutus, –a, –um est
I plur.
delibuti, –ae, –a sumus
II plur.
delibuti, –ae, –a estis
III plur.
delibuti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delibutus, –a, –um eram
II sing.
delibutus, –a, –um eras
III sing.
delibutus, –a, –um erat
I plur.
delibuti, –ae, –a eramus
II plur.
delibuti, –ae, –a eratis
III plur.
delibuti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
delibutus, –a, –um ero
II sing.
delibutus, –a, –um eris
III sing.
delibutus, –a, –um erit
I plur.
delibuti, –ae, –a erimus
II plur.
delibuti, –ae, –a eritis
III plur.
delibuti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēlĭbŭar
II sing.
dēlĭbŭāris, dēlĭbŭāre
III sing.
dēlĭbŭātur
I plur.
dēlĭbŭāmur
II plur.
dēlĭbŭamĭni
III plur.
dēlĭbŭantur
IMPERFETTO
I sing.
dēlĭbŭĕrer
II sing.
dēlĭbŭerēris, dēlĭbŭerēre
III sing.
dēlĭbŭerētur
I plur.
dēlĭbŭerēmur
II plur.
dēlĭbŭeremĭni
III plur.
dēlĭbŭerentur
PERFETTO
I sing.
delibutus, –a, –um sim
II sing.
delibutus, –a, –um sis
III sing.
delibutus, –a, –um sit
I plur.
delibuti, –ae, –a simus
II plur.
delibuti, –ae, –a sitis
III plur.
delibuti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delibutus, –a, –um essem
II sing.
delibutus, –a, –um esses
III sing.
delibutus, –a, –um esset
I plur.
delibuti, –ae, –a essemus
II plur.
delibuti, –ae, –a essetis
III plur.
delibuti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēlĭbŭĕre
II plur.
dēlĭbŭimĭni
FUTURO
II sing.
dēlĭbŭĭtor
III sing.
dēlĭbŭĭtor
II plur.
–
III plur.
dēlĭbŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
delibutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēlĭbŭi
PERFETTO
Singolare:
delibutus, –a, –um esse
Plurale:
delibuti, –ae, –a esse
FUTURO
delibutum esse
GERUNDIVO
dēlĭbŭendus, –a, –um
SUPINO
delibutu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēlĭbŭor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android