dēlĭbror - Diatesi passiva
(dēlĭbro, dēlĭbras, delibravi, delibratum, dēlĭbrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēlĭbror
II sing.
dēlĭbrāris, dēlĭbrāre
III sing.
dēlĭbrātur
I plur.
dēlĭbrāmur
II plur.
dēlĭbramĭni
III plur.
dēlĭbrantur
IMPERFETTO
I sing.
dēlĭbrābar
II sing.
dēlĭbrabāris, dēlĭbrabāre
III sing.
dēlĭbrabātur
I plur.
dēlĭbrabāmur
II plur.
dēlĭbrabamĭni
III plur.
dēlĭbrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēlĭbrābor
II sing.
dēlĭbrabĕris, dēlĭbrabĕre
III sing.
dēlĭbrabĭtur
I plur.
dēlĭbrabĭmur
II plur.
dēlĭbrabimĭni
III plur.
dēlĭbrabuntur
PERFETTO
I sing.
delibratus, –a, –um sum
II sing.
delibratus, –a, –um es
III sing.
delibratus, –a, –um est
I plur.
delibrati, –ae, –a sumus
II plur.
delibrati, –ae, –a estis
III plur.
delibrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delibratus, –a, –um eram
II sing.
delibratus, –a, –um eras
III sing.
delibratus, –a, –um erat
I plur.
delibrati, –ae, –a eramus
II plur.
delibrati, –ae, –a eratis
III plur.
delibrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
delibratus, –a, –um ero
II sing.
delibratus, –a, –um eris
III sing.
delibratus, –a, –um erit
I plur.
delibrati, –ae, –a erimus
II plur.
delibrati, –ae, –a eritis
III plur.
delibrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēlĭbrer
II sing.
dēlĭbrēris, dēlĭbrēre
III sing.
dēlĭbrētur
I plur.
dēlĭbrēmur
II plur.
dēlĭbremĭni
III plur.
dēlĭbrentur
IMPERFETTO
I sing.
dēlĭbrārer
II sing.
dēlĭbrarēris, dēlĭbrarēre
III sing.
dēlĭbrarētur
I plur.
dēlĭbrarēmur
II plur.
dēlĭbraremĭni
III plur.
dēlĭbrarentur
PERFETTO
I sing.
delibratus, –a, –um sim
II sing.
delibratus, –a, –um sis
III sing.
delibratus, –a, –um sit
I plur.
delibrati, –ae, –a simus
II plur.
delibrati, –ae, –a sitis
III plur.
delibrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delibratus, –a, –um essem
II sing.
delibratus, –a, –um esses
III sing.
delibratus, –a, –um esset
I plur.
delibrati, –ae, –a essemus
II plur.
delibrati, –ae, –a essetis
III plur.
delibrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēlĭbrāre
II plur.
dēlĭbramĭni
FUTURO
II sing.
dēlĭbrātor
III sing.
dēlĭbrātor
II plur.
–
III plur.
dēlĭbrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
delibratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēlĭbrāri
PERFETTO
Singolare:
delibratus, –a, –um esse
Plurale:
delibrati, –ae, –a esse
FUTURO
delibratum esse
GERUNDIVO
dēlĭbrandus, –a, –um
SUPINO
delibratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēlĭbror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android