dēcerpor - Diatesi passiva
(dēcerpo, dēcerpis, decerpsi, decerptum, dēcerpĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēcerpor
II sing.
dēcerpĕris, dēcerpĕre
III sing.
dēcerpĭtur
I plur.
dēcerpĭmur
II plur.
dēcerpimĭni
III plur.
dēcerpuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēcerpēbar
II sing.
dēcerpebāris, dēcerpebāre
III sing.
dēcerpebātur
I plur.
dēcerpebāmur
II plur.
dēcerpebamĭni
III plur.
dēcerpebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēcerpar
II sing.
dēcerpēris, dēcerpēre
III sing.
dēcerpētur
I plur.
dēcerpēmur
II plur.
dēcerpemĭni
III plur.
dēcerpentur
PERFETTO
I sing.
decerptus, –a, –um sum
II sing.
decerptus, –a, –um es
III sing.
decerptus, –a, –um est
I plur.
decerpti, –ae, –a sumus
II plur.
decerpti, –ae, –a estis
III plur.
decerpti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
decerptus, –a, –um eram
II sing.
decerptus, –a, –um eras
III sing.
decerptus, –a, –um erat
I plur.
decerpti, –ae, –a eramus
II plur.
decerpti, –ae, –a eratis
III plur.
decerpti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
decerptus, –a, –um ero
II sing.
decerptus, –a, –um eris
III sing.
decerptus, –a, –um erit
I plur.
decerpti, –ae, –a erimus
II plur.
decerpti, –ae, –a eritis
III plur.
decerpti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēcerpar
II sing.
dēcerpāris, dēcerpāre
III sing.
dēcerpātur
I plur.
dēcerpāmur
II plur.
dēcerpamĭni
III plur.
dēcerpantur
IMPERFETTO
I sing.
dēcerpĕrer
II sing.
dēcerperēris, dēcerperēre
III sing.
dēcerperētur
I plur.
dēcerperēmur
II plur.
dēcerperemĭni
III plur.
dēcerperentur
PERFETTO
I sing.
decerptus, –a, –um sim
II sing.
decerptus, –a, –um sis
III sing.
decerptus, –a, –um sit
I plur.
decerpti, –ae, –a simus
II plur.
decerpti, –ae, –a sitis
III plur.
decerpti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
decerptus, –a, –um essem
II sing.
decerptus, –a, –um esses
III sing.
decerptus, –a, –um esset
I plur.
decerpti, –ae, –a essemus
II plur.
decerpti, –ae, –a essetis
III plur.
decerpti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēcerpĕre
II plur.
dēcerpimĭni
FUTURO
II sing.
dēcerpĭtor
III sing.
dēcerpĭtor
II plur.
–
III plur.
dēcerpuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
decerptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēcerpi
PERFETTO
Singolare:
decerptus, –a, –um esse
Plurale:
decerpti, –ae, –a esse
FUTURO
decerptum esse
GERUNDIVO
dēcerpendus, –a, –um
SUPINO
decerptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēcerpor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android