Donazione

dēbĭlĭtor - Diatesi passiva

(dēbĭlĭto, dēbĭlĭtas, debilitavi, debilitatum, dēbĭlĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēbĭlĭtor
II sing.
dēbĭlĭtāris, dēbĭlĭtāre
III sing.
dēbĭlĭtātur
I plur.
dēbĭlĭtāmur
II plur.
dēbĭlĭtamĭni
III plur.
dēbĭlĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
dēbĭlĭtābar
II sing.
dēbĭlĭtabāris, dēbĭlĭtabāre
III sing.
dēbĭlĭtabātur
I plur.
dēbĭlĭtabāmur
II plur.
dēbĭlĭtabamĭni
III plur.
dēbĭlĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēbĭlĭtābor
II sing.
dēbĭlĭtabĕris, dēbĭlĭtabĕre
III sing.
dēbĭlĭtabĭtur
I plur.
dēbĭlĭtabĭmur
II plur.
dēbĭlĭtabimĭni
III plur.
dēbĭlĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
debilitatus, –a, –um sum
II sing.
debilitatus, –a, –um es
III sing.
debilitatus, –a, –um est
I plur.
debilitati, –ae, –a sumus
II plur.
debilitati, –ae, –a estis
III plur.
debilitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
debilitatus, –a, –um eram
II sing.
debilitatus, –a, –um eras
III sing.
debilitatus, –a, –um erat
I plur.
debilitati, –ae, –a eramus
II plur.
debilitati, –ae, –a eratis
III plur.
debilitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
debilitatus, –a, –um ero
II sing.
debilitatus, –a, –um eris
III sing.
debilitatus, –a, –um erit
I plur.
debilitati, –ae, –a erimus
II plur.
debilitati, –ae, –a eritis
III plur.
debilitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēbĭlĭter
II sing.
dēbĭlĭtēris, dēbĭlĭtēre
III sing.
dēbĭlĭtētur
I plur.
dēbĭlĭtēmur
II plur.
dēbĭlĭtemĭni
III plur.
dēbĭlĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
dēbĭlĭtārer
II sing.
dēbĭlĭtarēris, dēbĭlĭtarēre
III sing.
dēbĭlĭtarētur
I plur.
dēbĭlĭtarēmur
II plur.
dēbĭlĭtaremĭni
III plur.
dēbĭlĭtarentur
PERFETTO
I sing.
debilitatus, –a, –um sim
II sing.
debilitatus, –a, –um sis
III sing.
debilitatus, –a, –um sit
I plur.
debilitati, –ae, –a simus
II plur.
debilitati, –ae, –a sitis
III plur.
debilitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
debilitatus, –a, –um essem
II sing.
debilitatus, –a, –um esses
III sing.
debilitatus, –a, –um esset
I plur.
debilitati, –ae, –a essemus
II plur.
debilitati, –ae, –a essetis
III plur.
debilitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēbĭlĭtāre
II plur.
dēbĭlĭtamĭni
FUTURO
II sing.
dēbĭlĭtātor
III sing.
dēbĭlĭtātor
II plur.
–
III plur.
dēbĭlĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
debilitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēbĭlĭtāri
PERFETTO
Singolare:
debilitatus, –a, –um esse
Plurale:
debilitati, –ae, –a esse
FUTURO
debilitatum esse
GERUNDIVO
dēbĭlĭtandus, –a, –um
SUPINO
debilitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ dēbĭlĭto
dēbĭtĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
debilitatūrūs agg. part. fut.
debilitatus agg. part. perf. I cl.
debilitatus agg. inf. perf.
dēbĭlĭtĕr avv.
dēbĭlĭto v. tr. I coniug.
dēbĭlĭtor v. tr. I coniug.
dēbĭtĭo sost. femm. III decl.
dēbĭtŏr sost. masch. III decl.
dēbĭtrix sost. femm. III decl.
dēbĭtum Sost. nt. II decl.
debitūrūs agg. part. fut.
dēbĭtus agg. part. perf. I cl.
debitus agg. inf. perf.
dēblătĕrans agg. part. pres. II cl.
deblateratūrūs agg. part. fut.
deblateratus agg. part. perf. I cl.
deblateratus agg. inf. perf.
dēblătĕro v. tr. e intr. I coniug.
dēblătĕror v. tr. e intr. I coniug.
dēbrĭans agg. part. pres. II cl.
{{ID:DEBILITOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android