Donazione

dēbĭlĭto - Diatesi attiva

(dēbĭlĭto, dēbĭlĭtas, debilitavi, debilitatum, dēbĭlĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēbĭlĭto
II sing.
dēbĭlĭtas
III sing.
dēbĭlĭtat
I plur.
dēbĭlĭtāmus
II plur.
dēbĭlĭtātis
III plur.
dēbĭlĭtant
IMPERFETTO
I sing.
dēbĭlĭtābam
II sing.
dēbĭlĭtābas
III sing.
dēbĭlĭtābat
I plur.
dēbĭlĭtabāmus
II plur.
dēbĭlĭtabātis
III plur.
dēbĭlĭtābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēbĭlĭtābo
II sing.
dēbĭlĭtābis
III sing.
dēbĭlĭtābit
I plur.
dēbĭlĭtabĭmus
II plur.
dēbĭlĭtabĭtis
III plur.
dēbĭlĭtābunt
PERFETTO
I sing.
debilitavi
II sing.
debilitavisti
III sing.
debilitavit
I plur.
debilitavĭmus
II plur.
debilitavistis
III plur.
debilitavērunt, debilitavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
debilitavĕram
II sing.
debilitavĕras
III sing.
debilitavĕrat
I plur.
debilitaverāmus
II plur.
debilitaverātis
III plur.
debilitavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
debilitavĕro
II sing.
debilitavĕris
III sing.
debilitavĕrit
I plur.
debilitaverĭmus
II plur.
debilitaverĭtis
III plur.
debilitavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēbĭlĭtem
II sing.
dēbĭlĭtes
III sing.
dēbĭlĭtet
I plur.
dēbĭlĭtēmus
II plur.
dēbĭlĭtētis
III plur.
dēbĭlĭtent
IMPERFETTO
I sing.
dēbĭlĭtārem
II sing.
dēbĭlĭtāres
III sing.
dēbĭlĭtāret
I plur.
dēbĭlĭtarēmus
II plur.
dēbĭlĭtarētis
III plur.
dēbĭlĭtārent
PERFETTO
I sing.
debilitavĕrim
II sing.
debilitavĕris
III sing.
debilitavĕrit
I plur.
debilitaverĭmus
II plur.
debilitaverĭtis
III plur.
debilitavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
debilitavissem
II sing.
debilitavisses
III sing.
debilitavisset
I plur.
debilitavissēmus
II plur.
debilitavissētis
III plur.
debilitavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēbĭlĭta
II plur.
dēbĭlĭtāte
FUTURO
II sing.
dēbĭlĭtāto
III sing.
dēbĭlĭtāto
II plur.
dēbĭlĭtatōte
III plur.
dēbĭlĭtanto
PARTICIPIO
PRESENTE
dēbĭlĭtans, –antis
FUTURO
debilitatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
dēbĭlĭtāre
PERFETTO
debilitavisse
FUTURO
Singolare:
debilitatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
debilitatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
dēbĭlĭtandi
Dativo:
dēbĭlĭtando
Accusativo:
ad dēbĭlĭtandum
Ablativo:
dēbĭlĭtando
SUPINO
debilitatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ dēbĭlĭtĕr
dēbĭlĭtor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dēbĭlĭtātĭo sost. femm. III decl.
debilitatūrūs agg. part. fut.
debilitatus agg. part. perf. I cl.
debilitatus agg. inf. perf.
dēbĭlĭtĕr avv.
dēbĭlĭto v. tr. I coniug.
dēbĭlĭtor v. tr. I coniug.
dēbĭtĭo sost. femm. III decl.
dēbĭtŏr sost. masch. III decl.
dēbĭtrix sost. femm. III decl.
dēbĭtum Sost. nt. II decl.
debitūrūs agg. part. fut.
dēbĭtus agg. part. perf. I cl.
debitus agg. inf. perf.
dēblătĕrans agg. part. pres. II cl.
deblateratūrūs agg. part. fut.
deblateratus agg. part. perf. I cl.
deblateratus agg. inf. perf.
dēblătĕro v. tr. e intr. I coniug.
dēblătĕror v. tr. e intr. I coniug.
{{ID:DEBILITO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android