adiūtor - Diatesi passiva

(adiūto, adiūtas, adiutavi, adiutatum, adiūtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adiūtor
II sing.
adiūtāris, adiūtāre
III sing.
adiūtātur
I plur.
adiūtāmur
II plur.
adiūtamĭni
III plur.
adiūtantur
IMPERFETTO
I sing.
adiūtābar
II sing.
adiūtabāris, adiūtabāre
III sing.
adiūtabātur
I plur.
adiūtabāmur
II plur.
adiūtabamĭni
III plur.
adiūtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adiūtābor
II sing.
adiūtabĕris, adiūtabĕre
III sing.
adiūtabĭtur
I plur.
adiūtabĭmur
II plur.
adiūtabimĭni
III plur.
adiūtabuntur
PERFETTO
I sing.
adiutatus, –a, –um sum
II sing.
adiutatus, –a, –um es
III sing.
adiutatus, –a, –um est
I plur.
adiutati, –ae, –a sumus
II plur.
adiutati, –ae, –a estis
III plur.
adiutati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adiutatus, –a, –um eram
II sing.
adiutatus, –a, –um eras
III sing.
adiutatus, –a, –um erat
I plur.
adiutati, –ae, –a eramus
II plur.
adiutati, –ae, –a eratis
III plur.
adiutati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adiutatus, –a, –um ero
II sing.
adiutatus, –a, –um eris
III sing.
adiutatus, –a, –um erit
I plur.
adiutati, –ae, –a erimus
II plur.
adiutati, –ae, –a eritis
III plur.
adiutati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adiūter
II sing.
adiūtēris, adiūtēre
III sing.
adiūtētur
I plur.
adiūtēmur
II plur.
adiūtemĭni
III plur.
adiūtentur
IMPERFETTO
I sing.
adiūtārer
II sing.
adiūtarēris, adiūtarēre
III sing.
adiūtarētur
I plur.
adiūtarēmur
II plur.
adiūtaremĭni
III plur.
adiūtarentur
PERFETTO
I sing.
adiutatus, –a, –um sim
II sing.
adiutatus, –a, –um sis
III sing.
adiutatus, –a, –um sit
I plur.
adiutati, –ae, –a simus
II plur.
adiutati, –ae, –a sitis
III plur.
adiutati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adiutatus, –a, –um essem
II sing.
adiutatus, –a, –um esses
III sing.
adiutatus, –a, –um esset
I plur.
adiutati, –ae, –a essemus
II plur.
adiutati, –ae, –a essetis
III plur.
adiutati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adiūtāre
II plur.
adiūtamĭni
FUTURO
II sing.
adiūtātor
III sing.
adiūtātor
II plur.
III plur.
adiūtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
adiutatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adiūtāri
PERFETTO
Singolare:
adiutatus, –a, –um esse
Plurale:
adiutati, –ae, –a esse
FUTURO
adiutatum esse
GERUNDIVO
adiūtandus, –a, –um
SUPINO
adiutatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ADIUTOR100}}