adiŭvor - Diatesi passiva

(adiŭvo, adiŭvas, adiuvi, adiutum, adiŭvāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adiŭvor
II sing.
adiŭvāris, adiŭvāre
III sing.
adiŭvātur
I plur.
adiŭvāmur
II plur.
adiŭvamĭni
III plur.
adiŭvantur
IMPERFETTO
I sing.
adiŭvābar
II sing.
adiŭvabāris, adiŭvabāre
III sing.
adiŭvabātur
I plur.
adiŭvabāmur
II plur.
adiŭvabamĭni
III plur.
adiŭvabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adiŭvābor
II sing.
adiŭvabĕris, adiŭvabĕre
III sing.
adiŭvabĭtur
I plur.
adiŭvabĭmur
II plur.
adiŭvabimĭni
III plur.
adiŭvabuntur
PERFETTO
I sing.
adiutus, –a, –um sum
II sing.
adiutus, –a, –um es
III sing.
adiutus, –a, –um est
I plur.
adiuti, –ae, –a sumus
II plur.
adiuti, –ae, –a estis
III plur.
adiuti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adiutus, –a, –um eram
II sing.
adiutus, –a, –um eras
III sing.
adiutus, –a, –um erat
I plur.
adiuti, –ae, –a eramus
II plur.
adiuti, –ae, –a eratis
III plur.
adiuti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adiutus, –a, –um ero
II sing.
adiutus, –a, –um eris
III sing.
adiutus, –a, –um erit
I plur.
adiuti, –ae, –a erimus
II plur.
adiuti, –ae, –a eritis
III plur.
adiuti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adiŭver
II sing.
adiŭvēris, adiŭvēre
III sing.
adiŭvētur
I plur.
adiŭvēmur
II plur.
adiŭvemĭni
III plur.
adiŭventur
IMPERFETTO
I sing.
adiŭvārer
II sing.
adiŭvarēris, adiŭvarēre
III sing.
adiŭvarētur
I plur.
adiŭvarēmur
II plur.
adiŭvaremĭni
III plur.
adiŭvarentur
PERFETTO
I sing.
adiutus, –a, –um sim
II sing.
adiutus, –a, –um sis
III sing.
adiutus, –a, –um sit
I plur.
adiuti, –ae, –a simus
II plur.
adiuti, –ae, –a sitis
III plur.
adiuti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adiutus, –a, –um essem
II sing.
adiutus, –a, –um esses
III sing.
adiutus, –a, –um esset
I plur.
adiuti, –ae, –a essemus
II plur.
adiuti, –ae, –a essetis
III plur.
adiuti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adiŭvāre
II plur.
adiŭvamĭni
FUTURO
II sing.
adiŭvātor
III sing.
adiŭvātor
II plur.
III plur.
adiŭvantor
PARTICIPIO
PERFETTO
adiutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adiŭvāri
PERFETTO
Singolare:
adiutus, –a, –um esse
Plurale:
adiuti, –ae, –a esse
FUTURO
adiutum esse
GERUNDIVO
adiŭvandus, –a, –um
SUPINO
adiutu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ADIUVOR100}}