Donazione

adiungor - Diatesi passiva

(adiungo, adiungis, adiunxi, adiunctum, adiungĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adiungor
II sing.
adiungĕris, adiungĕre
III sing.
adiungĭtur
I plur.
adiungĭmur
II plur.
adiungimĭni
III plur.
adiunguntur
IMPERFETTO
I sing.
adiungēbar
II sing.
adiungebāris, adiungebāre
III sing.
adiungebātur
I plur.
adiungebāmur
II plur.
adiungebamĭni
III plur.
adiungebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adiungar
II sing.
adiungēris, adiungēre
III sing.
adiungētur
I plur.
adiungēmur
II plur.
adiungemĭni
III plur.
adiungentur
PERFETTO
I sing.
adiunctus, –a, –um sum
II sing.
adiunctus, –a, –um es
III sing.
adiunctus, –a, –um est
I plur.
adiuncti, –ae, –a sumus
II plur.
adiuncti, –ae, –a estis
III plur.
adiuncti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adiunctus, –a, –um eram
II sing.
adiunctus, –a, –um eras
III sing.
adiunctus, –a, –um erat
I plur.
adiuncti, –ae, –a eramus
II plur.
adiuncti, –ae, –a eratis
III plur.
adiuncti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adiunctus, –a, –um ero
II sing.
adiunctus, –a, –um eris
III sing.
adiunctus, –a, –um erit
I plur.
adiuncti, –ae, –a erimus
II plur.
adiuncti, –ae, –a eritis
III plur.
adiuncti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adiungar
II sing.
adiungāris, adiungāre
III sing.
adiungātur
I plur.
adiungāmur
II plur.
adiungamĭni
III plur.
adiungantur
IMPERFETTO
I sing.
adiungĕrer
II sing.
adiungerēris, adiungerēre
III sing.
adiungerētur
I plur.
adiungerēmur
II plur.
adiungeremĭni
III plur.
adiungerentur
PERFETTO
I sing.
adiunctus, –a, –um sim
II sing.
adiunctus, –a, –um sis
III sing.
adiunctus, –a, –um sit
I plur.
adiuncti, –ae, –a simus
II plur.
adiuncti, –ae, –a sitis
III plur.
adiuncti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adiunctus, –a, –um essem
II sing.
adiunctus, –a, –um esses
III sing.
adiunctus, –a, –um esset
I plur.
adiuncti, –ae, –a essemus
II plur.
adiuncti, –ae, –a essetis
III plur.
adiuncti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adiungĕre
II plur.
adiungimĭni
FUTURO
II sing.
adiungĭtor
III sing.
adiungĭtor
II plur.
–
III plur.
adiunguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
adiunctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adiungi
PERFETTO
Singolare:
adiunctus, –a, –um esse
Plurale:
adiuncti, –ae, –a esse
FUTURO
adiunctum esse
GERUNDIVO
adiungendus, –a, –um
SUPINO
adiunctu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ adiungo
adiūrāmentum ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
adiunctūrūs agg. part. fut.
adiunctus agg. part. perf. I cl.
adiunctus agg. inf. perf.
adiungens agg. part. pres. II cl.
adiungo v. tr. III coniug.
adiungor v. tr. III coniug.
adiūrāmentum Sost. nt. II decl.
adiūrans agg. part. pres. II cl.
adiūrātĭo sost. femm. III decl.
adiūrātōrĭus agg. I cl.
adiuratūrūs agg. part. fut.
adiuratus agg. part. perf. I cl.
adiuratus agg. inf. perf.
adiūro v. tr. I coniug.
adiūror v. tr. I coniug.
adiūtābĭlis agg. II cl.
adiūtans agg. part. pres. II cl.
adiutatūrūs agg. part. fut.
adiutatus agg. part. perf. I cl.
adiutatus agg. inf. perf.
{{ID:ADIUNGOR100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android