consĕquor - Diatesi attiva
(consĕquor, consĕquĕris, consecutus sum, consĕqui)verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
consĕquor
II sing.
consĕquĕris, consĕquĕre
III sing.
consĕquĭtur
I plur.
consĕquĭmur
II plur.
consĕquimĭni
III plur.
consĕquuntur
IMPERFETTO
I sing.
consĕquēbar
II sing.
consĕquebāris, consĕquebāre
III sing.
consĕquebātur
I plur.
consĕquebāmur
II plur.
consĕquebamĭni
III plur.
consĕquebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
consĕquar
II sing.
consĕquēris, consĕquēre
III sing.
consĕquētur
I plur.
consĕquēmur
II plur.
consĕquemĭni
III plur.
consĕquentur
PERFETTO
I sing.
consecutus, –a, –um sum
II sing.
consecutus, –a, –um es
III sing.
consecutus, –a, –um est
I plur.
consecuti, –ae, –a sumus
II plur.
consecuti, –ae, –a estis
III plur.
consecuti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
consecutus, –a, –um eram
II sing.
consecutus, –a, –um eras
III sing.
consecutus, –a, –um erat
I plur.
consecuti, –ae, –a eramus
II plur.
consecuti, –ae, –a eratis
III plur.
consecuti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
consecutus, –a, –um ero
II sing.
consecutus, –a, –um eris
III sing.
consecutus, –a, –um erit
I plur.
consecuti, –ae, –a erimus
II plur.
consecuti, –ae, –a eritis
III plur.
consecuti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
consĕquar
II sing.
consĕquāris, consĕquāre
III sing.
consĕquātur
I plur.
consĕquāmur
II plur.
consĕquamĭni
III plur.
consĕquantur
IMPERFETTO
I sing.
consĕquĕrer
II sing.
consĕquerēris, consĕquerēre
III sing.
consĕquerētur
I plur.
consĕquerēmur
II plur.
consĕqueremĭni
III plur.
consĕquerentur
PERFETTO
I sing.
consecutus, –a, –um sim
II sing.
consecutus, –a, –um sis
III sing.
consecutus, –a, –um sit
I plur.
consecuti, –ae, –a simus
II plur.
consecuti, –ae, –a sitis
III plur.
consecuti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
consecutus, –a, –um essem
II sing.
consecutus, –a, –um esses
III sing.
consecutus, –a, –um esset
I plur.
consecuti, –ae, –a essemus
II plur.
consecuti, –ae, –a essetis
III plur.
consecuti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
consĕquĕre
II plur.
consĕquĭmini
FUTURO
II sing.
consĕquĭtor
III sing.
consĕquĭtor
II plur.
–
III plur.
consĕquuntor
INFINITO
PRESENTE
consĕqui
PERFETTO
Singolare:
consecutus, –a, –um esse
Plurale:
consecuti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
consecutūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
consecutūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
consĕquens, –entis
FUTURO
consecutūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
consecutum
Passivo:
consecutu
GERUNDIO
Genitivo:
consĕquendi
Dativo:
consĕquendo
Accusativo:
consĕquendum
Ablativo:
consĕquendo
GERUNDIVO
consĕquendus, –a, –um
consĕquor v. tr. e intr. dep. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android