consĕror - Diatesi passiva
(consĕro, consĕris, conserui, consertum, consĕrĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
consĕror
II sing.
consĕrĕris, consĕrĕre
III sing.
consĕrĭtur
I plur.
consĕrĭmur
II plur.
consĕrimĭni
III plur.
consĕruntur
IMPERFETTO
I sing.
consĕrēbar
II sing.
consĕrebāris, consĕrebāre
III sing.
consĕrebātur
I plur.
consĕrebāmur
II plur.
consĕrebamĭni
III plur.
consĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
consĕrar
II sing.
consĕrēris, consĕrēre
III sing.
consĕrētur
I plur.
consĕrēmur
II plur.
consĕremĭni
III plur.
consĕrentur
PERFETTO
I sing.
consertus, –a, –um sum
II sing.
consertus, –a, –um es
III sing.
consertus, –a, –um est
I plur.
conserti, –ae, –a sumus
II plur.
conserti, –ae, –a estis
III plur.
conserti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
consertus, –a, –um eram
II sing.
consertus, –a, –um eras
III sing.
consertus, –a, –um erat
I plur.
conserti, –ae, –a eramus
II plur.
conserti, –ae, –a eratis
III plur.
conserti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
consertus, –a, –um ero
II sing.
consertus, –a, –um eris
III sing.
consertus, –a, –um erit
I plur.
conserti, –ae, –a erimus
II plur.
conserti, –ae, –a eritis
III plur.
conserti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
consĕrar
II sing.
consĕrāris, consĕrāre
III sing.
consĕrātur
I plur.
consĕrāmur
II plur.
consĕramĭni
III plur.
consĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
consĕrĕrer
II sing.
consĕrerēris, consĕrerēre
III sing.
consĕrerētur
I plur.
consĕrerēmur
II plur.
consĕreremĭni
III plur.
consĕrerentur
PERFETTO
I sing.
consertus, –a, –um sim
II sing.
consertus, –a, –um sis
III sing.
consertus, –a, –um sit
I plur.
conserti, –ae, –a simus
II plur.
conserti, –ae, –a sitis
III plur.
conserti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
consertus, –a, –um essem
II sing.
consertus, –a, –um esses
III sing.
consertus, –a, –um esset
I plur.
conserti, –ae, –a essemus
II plur.
conserti, –ae, –a essetis
III plur.
conserti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
consĕrĕre
II plur.
consĕrimĭni
FUTURO
II sing.
consĕrĭtor
III sing.
consĕrĭtor
II plur.
–
III plur.
consĕruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
consertus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
consĕri
PERFETTO
Singolare:
consertus, –a, –um esse
Plurale:
conserti, –ae, –a esse
FUTURO
consertum esse
GERUNDIVO
consĕrendus, –a, –um
SUPINO
consertu
Vedi la forma attiva di questo lemma
consĕror v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android