vōcĭfĕror - Diatesi attiva

(vōcĭfĕror, vōcĭfĕrāris, vociferatus sum, vōcĭfĕrāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
vōcĭfĕror
II sing.
vōcĭfĕrāris, vōcĭfĕrāre
III sing.
vōcĭfĕrātur
I plur.
vōcĭfĕrāmur
II plur.
vōcĭfĕramĭni
III plur.
vōcĭfĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
vōcĭfĕrābar
II sing.
vōcĭfĕrabāris, vōcĭfĕrabāre
III sing.
vōcĭfĕrabātur
I plur.
vōcĭfĕrabāmur
II plur.
vōcĭfĕrabamĭni
III plur.
vōcĭfĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
vōcĭfĕrābor
II sing.
vōcĭfĕrabĕris, vōcĭfĕrabĕre
III sing.
vōcĭfĕrabĭtur
I plur.
vōcĭfĕrabĭmur
II plur.
vōcĭfĕrabimĭni
III plur.
vōcĭfĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
vociferatus, –a, –um sum
II sing.
vociferatus, –a, –um es
III sing.
vociferatus, –a, –um est
I plur.
vociferati, –ae, –a sumus
II plur.
vociferati, –ae, –a estis
III plur.
vociferati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
vociferatus, –a, –um eram
II sing.
vociferatus, –a, –um eras
III sing.
vociferatus, –a, –um erat
I plur.
vociferati, –ae, –a eramus
II plur.
vociferati, –ae, –a eratis
III plur.
vociferati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
vociferatus, –a, –um ero
II sing.
vociferatus, –a, –um eris
III sing.
vociferatus, –a, –um erit
I plur.
vociferati, –ae, –a erimus
II plur.
vociferati, –ae, –a eritis
III plur.
vociferati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
vōcĭfĕrer
II sing.
vōcĭfĕrēris, vōcĭfĕrēre
III sing.
vōcĭfĕrētur
I plur.
vōcĭfĕrēmur
II plur.
vōcĭfĕremĭni
III plur.
vōcĭfĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
vōcĭfĕrārer
II sing.
vōcĭfĕrarēris, vōcĭfĕrarēre
III sing.
vōcĭfĕrarētur
I plur.
vōcĭfĕrarēmur
II plur.
vōcĭfĕraremĭni
III plur.
vōcĭfĕrarentur
PERFETTO
I sing.
vociferatus, –a, –um sim
II sing.
vociferatus, –a, –um sis
III sing.
vociferatus, –a, –um sit
I plur.
vociferati, –ae, –a simus
II plur.
vociferati, –ae, –a sitis
III plur.
vociferati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
vociferatus, –a, –um essem
II sing.
vociferatus, –a, –um esses
III sing.
vociferatus, –a, –um esset
I plur.
vociferati, –ae, –a essemus
II plur.
vociferati, –ae, –a essetis
III plur.
vociferati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
vōcĭfĕrāre
II plur.
vōcĭfĕramĭni
FUTURO
II sing.
vōcĭfĕrātor
III sing.
vōcĭfĕrātor
II plur.
III plur.
vōcĭfĕrantor
INFINITO
PRESENTE
vōcĭfĕrāri
PERFETTO
Singolare:
vociferatus, –a, –um esse
Plurale:
vociferati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
vociferatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
vociferatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
vōcĭfĕrans, –antis
FUTURO
vociferatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
vociferatum
Passivo:
vociferatu
GERUNDIO
Genitivo:
vōcĭfĕrandi
Dativo:
vōcĭfĕrando
Accusativo:
vōcĭfĕrandum
Ablativo:
vōcĭfĕrando
GERUNDIVO
vōcĭfĕrandus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:VOCIFEROR100}}
---CACHE---