Donazione

vŏcĭtor - Diatesi passiva

(vŏcĭto, vŏcĭtas, vocitavi, vocitatum, vŏcĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
vŏcĭtor
II sing.
vŏcĭtāris, vŏcĭtāre
III sing.
vŏcĭtātur
I plur.
vŏcĭtāmur
II plur.
vŏcĭtamĭni
III plur.
vŏcĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
vŏcĭtābar
II sing.
vŏcĭtabāris, vŏcĭtabāre
III sing.
vŏcĭtabātur
I plur.
vŏcĭtabāmur
II plur.
vŏcĭtabamĭni
III plur.
vŏcĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
vŏcĭtābor
II sing.
vŏcĭtabĕris, vŏcĭtabĕre
III sing.
vŏcĭtabĭtur
I plur.
vŏcĭtabĭmur
II plur.
vŏcĭtabimĭni
III plur.
vŏcĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
vocitatus, –a, –um sum
II sing.
vocitatus, –a, –um es
III sing.
vocitatus, –a, –um est
I plur.
vocitati, –ae, –a sumus
II plur.
vocitati, –ae, –a estis
III plur.
vocitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
vocitatus, –a, –um eram
II sing.
vocitatus, –a, –um eras
III sing.
vocitatus, –a, –um erat
I plur.
vocitati, –ae, –a eramus
II plur.
vocitati, –ae, –a eratis
III plur.
vocitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
vocitatus, –a, –um ero
II sing.
vocitatus, –a, –um eris
III sing.
vocitatus, –a, –um erit
I plur.
vocitati, –ae, –a erimus
II plur.
vocitati, –ae, –a eritis
III plur.
vocitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
vŏcĭter
II sing.
vŏcĭtēris, vŏcĭtēre
III sing.
vŏcĭtētur
I plur.
vŏcĭtēmur
II plur.
vŏcĭtemĭni
III plur.
vŏcĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
vŏcĭtārer
II sing.
vŏcĭtarēris, vŏcĭtarēre
III sing.
vŏcĭtarētur
I plur.
vŏcĭtarēmur
II plur.
vŏcĭtaremĭni
III plur.
vŏcĭtarentur
PERFETTO
I sing.
vocitatus, –a, –um sim
II sing.
vocitatus, –a, –um sis
III sing.
vocitatus, –a, –um sit
I plur.
vocitati, –ae, –a simus
II plur.
vocitati, –ae, –a sitis
III plur.
vocitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
vocitatus, –a, –um essem
II sing.
vocitatus, –a, –um esses
III sing.
vocitatus, –a, –um esset
I plur.
vocitati, –ae, –a essemus
II plur.
vocitati, –ae, –a essetis
III plur.
vocitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
vŏcĭtāre
II plur.
vŏcĭtamĭni
FUTURO
II sing.
vŏcĭtātor
III sing.
vŏcĭtātor
II plur.
–
III plur.
vŏcĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
vocitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
vŏcĭtāri
PERFETTO
Singolare:
vocitatus, –a, –um esse
Plurale:
vocitati, –ae, –a esse
FUTURO
vocitatum esse
GERUNDIVO
vŏcĭtandus, –a, –um
SUPINO
vocitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ vŏcĭto
vocivus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
vŏcĭtans agg. part. pres. II cl.
vocitatūrūs agg. part. fut.
vocitatus agg. part. perf. I cl.
vocitatus agg. inf. perf.
vŏcĭto v. tr. I coniug.
vŏcĭtor v. tr. I coniug.
vocivus agg. I cl.
vŏco v. tr. I coniug.
Vŏcōnĭānus agg. I cl.
Vŏcōnĭus agg. I cl.
Vŏcōnĭus sost. masch. II decl.
Vŏcontĭi sost. masch. pl. II decl.
Vŏcontĭus agg. I cl.
vŏcor v. tr. I coniug.
vōcŭla sost. femm. I decl.
vōcŭlātĭo sost. femm. III decl.
vŏla sost. femm. I decl.
vŏlābĭlis agg. II cl.
vŏlaemum Sost. nt. II decl.
vŏlans agg. part. pres. II cl.
{{ID:VOCITOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android