transgrĕdĭor - Diatesi attiva
(transgrĕdĭor, transgrĕdĕris, transgressus sum, transgrĕdi)verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
transgrĕdĭor
II sing.
transgrĕdĕris, transgrĕdĕre
III sing.
transgrĕdītur
I plur.
transgrĕdīmur
II plur.
transgrĕdimĭni
III plur.
transgrĕdiuntur
IMPERFETTO
I sing.
transgrĕdiēbar
II sing.
transgrĕdiebāris, transgrĕdiebāre
III sing.
transgrĕdiebātur
I plur.
transgrĕdiebāmur
II plur.
transgrĕdiebamĭni
III plur.
transgrĕdiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
transgrĕdĭar
II sing.
transgrĕdiēris, transgrĕdiēre
III sing.
transgrĕdiētur
I plur.
transgrĕdiēmur
II plur.
transgrĕdiemĭni
III plur.
transgrĕdientur
PERFETTO
I sing.
transgressus, –a, –um sum
II sing.
transgressus, –a, –um es
III sing.
transgressus, –a, –um est
I plur.
transgressi, –ae, –a sumus
II plur.
transgressi, –ae, –a estis
III plur.
transgressi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
transgressus, –a, –um eram
II sing.
transgressus, –a, –um eras
III sing.
transgressus, –a, –um erat
I plur.
transgressi, –ae, –a eramus
II plur.
transgressi, –ae, –a eratis
III plur.
transgressi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
transgressus, –a, –um ero
II sing.
transgressus, –a, –um eris
III sing.
transgressus, –a, –um erit
I plur.
transgressi, –ae, –a erimus
II plur.
transgressi, –ae, –a eritis
III plur.
transgressi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
transgrĕdĭar
II sing.
transgrĕdiāris, transgrĕdiāre
III sing.
transgrĕdiātur
I plur.
transgrĕdiāmur
II plur.
transgrĕdiamĭni
III plur.
transgrĕdiantur
IMPERFETTO
I sing.
transgrĕdĕrer
II sing.
transgrĕderēris, transgrĕderēre
III sing.
transgrĕderētur
I plur.
transgrĕderēmur
II plur.
transgrĕderēmini
III plur.
transgrĕderentur
PERFETTO
I sing.
transgressus, –a, –um sim
II sing.
transgressus, –a, –um sis
III sing.
transgressus, –a, –um sit
I plur.
transgressi, –ae, –a simus
II plur.
transgressi, –ae, –a sitis
III plur.
transgressi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
transgressus, –a, –um essem
II sing.
transgressus, –a, –um esses
III sing.
transgressus, –a, –um esset
I plur.
transgressi, –ae, –a essemus
II plur.
transgressi, –ae, –a essetis
III plur.
transgressi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
transgrĕdĕre
II plur.
transgrĕdimĭni
FUTURO
II sing.
transgrĕdītor
III sing.
transgrĕdītor
II plur.
–
III plur.
transgrĕdiuntor
INFINITO
PRESENTE
transgrĕdi
PERFETTO
Singolare:
transgressus, –a, –um esse
Plurale:
transgressi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
transgressūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
transgressūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
transgrĕdiens, –ientis
FUTURO
transgressūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
transgressum
Passivo:
transgressu
GERUNDIO
Genitivo:
transgrĕdiendi
Dativo:
transgrĕdiendo
Accusativo:
transgrĕdiendum
Ablativo:
transgrĕdiendo
GERUNDIVO
transgrĕdiendus, –a, –um
transgrĕdĭor v. tr. e intr. dep. III coniug. in -io
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android