suspĭcor - Diatesi attiva

(suspĭcor, suspĭcāris, suspicatus sum, suspĭcāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
suspĭcor
II sing.
suspĭcāris, suspĭcāre
III sing.
suspĭcātur
I plur.
suspĭcāmur
II plur.
suspĭcamĭni
III plur.
suspĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
suspĭcābar
II sing.
suspĭcabāris, suspĭcabāre
III sing.
suspĭcabātur
I plur.
suspĭcabāmur
II plur.
suspĭcabamĭni
III plur.
suspĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
suspĭcābor
II sing.
suspĭcabĕris, suspĭcabĕre
III sing.
suspĭcabĭtur
I plur.
suspĭcabĭmur
II plur.
suspĭcabimĭni
III plur.
suspĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
suspicatus, –a, –um sum
II sing.
suspicatus, –a, –um es
III sing.
suspicatus, –a, –um est
I plur.
suspicati, –ae, –a sumus
II plur.
suspicati, –ae, –a estis
III plur.
suspicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
suspicatus, –a, –um eram
II sing.
suspicatus, –a, –um eras
III sing.
suspicatus, –a, –um erat
I plur.
suspicati, –ae, –a eramus
II plur.
suspicati, –ae, –a eratis
III plur.
suspicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
suspicatus, –a, –um ero
II sing.
suspicatus, –a, –um eris
III sing.
suspicatus, –a, –um erit
I plur.
suspicati, –ae, –a erimus
II plur.
suspicati, –ae, –a eritis
III plur.
suspicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
suspĭcer
II sing.
suspĭcēris, suspĭcēre
III sing.
suspĭcētur
I plur.
suspĭcēmur
II plur.
suspĭcemĭni
III plur.
suspĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
suspĭcārer
II sing.
suspĭcarēris, suspĭcarēre
III sing.
suspĭcarētur
I plur.
suspĭcarēmur
II plur.
suspĭcaremĭni
III plur.
suspĭcarentur
PERFETTO
I sing.
suspicatus, –a, –um sim
II sing.
suspicatus, –a, –um sis
III sing.
suspicatus, –a, –um sit
I plur.
suspicati, –ae, –a simus
II plur.
suspicati, –ae, –a sitis
III plur.
suspicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
suspicatus, –a, –um essem
II sing.
suspicatus, –a, –um esses
III sing.
suspicatus, –a, –um esset
I plur.
suspicati, –ae, –a essemus
II plur.
suspicati, –ae, –a essetis
III plur.
suspicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
suspĭcāre
II plur.
suspĭcamĭni
FUTURO
II sing.
suspĭcātor
III sing.
suspĭcātor
II plur.
III plur.
suspĭcantor
INFINITO
PRESENTE
suspĭcāri
PERFETTO
Singolare:
suspicatus, –a, –um esse
Plurale:
suspicati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
suspicatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
suspicatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
suspĭcans, –antis
FUTURO
suspicatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
suspicatum
Passivo:
suspicatu
GERUNDIO
Genitivo:
suspĭcandi
Dativo:
suspĭcando
Accusativo:
suspĭcandum
Ablativo:
suspĭcando
GERUNDIVO
suspĭcandus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SUSPICOR200}}
---CACHE---