suspīror - Diatesi passiva
(suspīro, suspīras, suspiravi, suspiratum, suspīrāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
suspīror
II sing.
suspīrāris, suspīrāre
III sing.
suspīrātur
I plur.
suspīrāmur
II plur.
suspīramĭni
III plur.
suspīrantur
IMPERFETTO
I sing.
suspīrābar
II sing.
suspīrabāris, suspīrabāre
III sing.
suspīrabātur
I plur.
suspīrabāmur
II plur.
suspīrabamĭni
III plur.
suspīrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
suspīrābor
II sing.
suspīrabĕris, suspīrabĕre
III sing.
suspīrabĭtur
I plur.
suspīrabĭmur
II plur.
suspīrabimĭni
III plur.
suspīrabuntur
PERFETTO
I sing.
suspiratus, –a, –um sum
II sing.
suspiratus, –a, –um es
III sing.
suspiratus, –a, –um est
I plur.
suspirati, –ae, –a sumus
II plur.
suspirati, –ae, –a estis
III plur.
suspirati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
suspiratus, –a, –um eram
II sing.
suspiratus, –a, –um eras
III sing.
suspiratus, –a, –um erat
I plur.
suspirati, –ae, –a eramus
II plur.
suspirati, –ae, –a eratis
III plur.
suspirati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
suspiratus, –a, –um ero
II sing.
suspiratus, –a, –um eris
III sing.
suspiratus, –a, –um erit
I plur.
suspirati, –ae, –a erimus
II plur.
suspirati, –ae, –a eritis
III plur.
suspirati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
suspīrer
II sing.
suspīrēris, suspīrēre
III sing.
suspīrētur
I plur.
suspīrēmur
II plur.
suspīremĭni
III plur.
suspīrentur
IMPERFETTO
I sing.
suspīrārer
II sing.
suspīrarēris, suspīrarēre
III sing.
suspīrarētur
I plur.
suspīrarēmur
II plur.
suspīraremĭni
III plur.
suspīrarentur
PERFETTO
I sing.
suspiratus, –a, –um sim
II sing.
suspiratus, –a, –um sis
III sing.
suspiratus, –a, –um sit
I plur.
suspirati, –ae, –a simus
II plur.
suspirati, –ae, –a sitis
III plur.
suspirati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
suspiratus, –a, –um essem
II sing.
suspiratus, –a, –um esses
III sing.
suspiratus, –a, –um esset
I plur.
suspirati, –ae, –a essemus
II plur.
suspirati, –ae, –a essetis
III plur.
suspirati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
suspīrāre
II plur.
suspīramĭni
FUTURO
II sing.
suspīrātor
III sing.
suspīrātor
II plur.
–
III plur.
suspīrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
suspiratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
suspīrāri
PERFETTO
Singolare:
suspiratus, –a, –um esse
Plurale:
suspirati, –ae, –a esse
FUTURO
suspiratum esse
GERUNDIVO
suspīrandus, –a, –um
SUPINO
suspiratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
suspīror v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android