suspīror - Diatesi passiva

(suspīro, suspīras, suspiravi, suspiratum, suspīrāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
suspīror
II sing.
suspīrāris, suspīrāre
III sing.
suspīrātur
I plur.
suspīrāmur
II plur.
suspīramĭni
III plur.
suspīrantur
IMPERFETTO
I sing.
suspīrābar
II sing.
suspīrabāris, suspīrabāre
III sing.
suspīrabātur
I plur.
suspīrabāmur
II plur.
suspīrabamĭni
III plur.
suspīrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
suspīrābor
II sing.
suspīrabĕris, suspīrabĕre
III sing.
suspīrabĭtur
I plur.
suspīrabĭmur
II plur.
suspīrabimĭni
III plur.
suspīrabuntur
PERFETTO
I sing.
suspiratus, –a, –um sum
II sing.
suspiratus, –a, –um es
III sing.
suspiratus, –a, –um est
I plur.
suspirati, –ae, –a sumus
II plur.
suspirati, –ae, –a estis
III plur.
suspirati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
suspiratus, –a, –um eram
II sing.
suspiratus, –a, –um eras
III sing.
suspiratus, –a, –um erat
I plur.
suspirati, –ae, –a eramus
II plur.
suspirati, –ae, –a eratis
III plur.
suspirati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
suspiratus, –a, –um ero
II sing.
suspiratus, –a, –um eris
III sing.
suspiratus, –a, –um erit
I plur.
suspirati, –ae, –a erimus
II plur.
suspirati, –ae, –a eritis
III plur.
suspirati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
suspīrer
II sing.
suspīrēris, suspīrēre
III sing.
suspīrētur
I plur.
suspīrēmur
II plur.
suspīremĭni
III plur.
suspīrentur
IMPERFETTO
I sing.
suspīrārer
II sing.
suspīrarēris, suspīrarēre
III sing.
suspīrarētur
I plur.
suspīrarēmur
II plur.
suspīraremĭni
III plur.
suspīrarentur
PERFETTO
I sing.
suspiratus, –a, –um sim
II sing.
suspiratus, –a, –um sis
III sing.
suspiratus, –a, –um sit
I plur.
suspirati, –ae, –a simus
II plur.
suspirati, –ae, –a sitis
III plur.
suspirati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
suspiratus, –a, –um essem
II sing.
suspiratus, –a, –um esses
III sing.
suspiratus, –a, –um esset
I plur.
suspirati, –ae, –a essemus
II plur.
suspirati, –ae, –a essetis
III plur.
suspirati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
suspīrāre
II plur.
suspīramĭni
FUTURO
II sing.
suspīrātor
III sing.
suspīrātor
II plur.
III plur.
suspīrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
suspiratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
suspīrāri
PERFETTO
Singolare:
suspiratus, –a, –um esse
Plurale:
suspirati, –ae, –a esse
FUTURO
suspiratum esse
GERUNDIVO
suspīrandus, –a, –um
SUPINO
suspiratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SUSPIROR100}}