supteror - Diatesi passiva

(suptero, supteris, suptrivi, suptritum, supterĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
supteror
II sing.
supterĕris, supterĕre
III sing.
supterĭtur
I plur.
supterĭmur
II plur.
supterimĭni
III plur.
supteruntur
IMPERFETTO
I sing.
supterēbar
II sing.
supterebāris, supterebāre
III sing.
supterebātur
I plur.
supterebāmur
II plur.
supterebamĭni
III plur.
supterebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
supterar
II sing.
supterēris, supterēre
III sing.
supterētur
I plur.
supterēmur
II plur.
supteremĭni
III plur.
supterentur
PERFETTO
I sing.
suptritus, –a, –um sum
II sing.
suptritus, –a, –um es
III sing.
suptritus, –a, –um est
I plur.
suptriti, –ae, –a sumus
II plur.
suptriti, –ae, –a estis
III plur.
suptriti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
suptritus, –a, –um eram
II sing.
suptritus, –a, –um eras
III sing.
suptritus, –a, –um erat
I plur.
suptriti, –ae, –a eramus
II plur.
suptriti, –ae, –a eratis
III plur.
suptriti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
suptritus, –a, –um ero
II sing.
suptritus, –a, –um eris
III sing.
suptritus, –a, –um erit
I plur.
suptriti, –ae, –a erimus
II plur.
suptriti, –ae, –a eritis
III plur.
suptriti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
supterar
II sing.
supterāris, supterāre
III sing.
supterātur
I plur.
supterāmur
II plur.
supteramĭni
III plur.
supterantur
IMPERFETTO
I sing.
supterĕrer
II sing.
suptererēris, suptererēre
III sing.
suptererētur
I plur.
suptererēmur
II plur.
suptereremĭni
III plur.
suptererentur
PERFETTO
I sing.
suptritus, –a, –um sim
II sing.
suptritus, –a, –um sis
III sing.
suptritus, –a, –um sit
I plur.
suptriti, –ae, –a simus
II plur.
suptriti, –ae, –a sitis
III plur.
suptriti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
suptritus, –a, –um essem
II sing.
suptritus, –a, –um esses
III sing.
suptritus, –a, –um esset
I plur.
suptriti, –ae, –a essemus
II plur.
suptriti, –ae, –a essetis
III plur.
suptriti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
supterĕre
II plur.
supterimĭni
FUTURO
II sing.
supterĭtor
III sing.
supterĭtor
II plur.
III plur.
supteruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
suptritus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
supteri
PERFETTO
Singolare:
suptritus, –a, –um esse
Plurale:
suptriti, –ae, –a esse
FUTURO
suptritum esse
GERUNDIVO
supterendus, –a, –um
SUPINO
suptritu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SUPTEROR100}}