supplōdor - Diatesi passiva
(supplōdo, supplōdis, supplosi, supplosum, supplōdĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
supplōdor
II sing.
supplōdĕris, supplōdĕre
III sing.
supplōdĭtur
I plur.
supplōdĭmur
II plur.
supplōdimĭni
III plur.
supplōduntur
IMPERFETTO
I sing.
supplōdēbar
II sing.
supplōdebāris, supplōdebāre
III sing.
supplōdebātur
I plur.
supplōdebāmur
II plur.
supplōdebamĭni
III plur.
supplōdebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
supplōdar
II sing.
supplōdēris, supplōdēre
III sing.
supplōdētur
I plur.
supplōdēmur
II plur.
supplōdemĭni
III plur.
supplōdentur
PERFETTO
I sing.
supplosus, –a, –um sum
II sing.
supplosus, –a, –um es
III sing.
supplosus, –a, –um est
I plur.
supplosi, –ae, –a sumus
II plur.
supplosi, –ae, –a estis
III plur.
supplosi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
supplosus, –a, –um eram
II sing.
supplosus, –a, –um eras
III sing.
supplosus, –a, –um erat
I plur.
supplosi, –ae, –a eramus
II plur.
supplosi, –ae, –a eratis
III plur.
supplosi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
supplosus, –a, –um ero
II sing.
supplosus, –a, –um eris
III sing.
supplosus, –a, –um erit
I plur.
supplosi, –ae, –a erimus
II plur.
supplosi, –ae, –a eritis
III plur.
supplosi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
supplōdar
II sing.
supplōdāris, supplōdāre
III sing.
supplōdātur
I plur.
supplōdāmur
II plur.
supplōdamĭni
III plur.
supplōdantur
IMPERFETTO
I sing.
supplōdĕrer
II sing.
supplōderēris, supplōderēre
III sing.
supplōderētur
I plur.
supplōderēmur
II plur.
supplōderemĭni
III plur.
supplōderentur
PERFETTO
I sing.
supplosus, –a, –um sim
II sing.
supplosus, –a, –um sis
III sing.
supplosus, –a, –um sit
I plur.
supplosi, –ae, –a simus
II plur.
supplosi, –ae, –a sitis
III plur.
supplosi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
supplosus, –a, –um essem
II sing.
supplosus, –a, –um esses
III sing.
supplosus, –a, –um esset
I plur.
supplosi, –ae, –a essemus
II plur.
supplosi, –ae, –a essetis
III plur.
supplosi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
supplōdĕre
II plur.
supplōdĭmini
FUTURO
II sing.
supplōdĭtor
III sing.
supplōdĭtor
II plur.
–
III plur.
supplōduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
supplosus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
supplōdi
PERFETTO
Singolare:
supplosus, –a, –um esse
Plurale:
supplosi, –ae, –a esse
FUTURO
supplosum esse
GERUNDIVO
supplōdendus, –a, –um
SUPINO
supplosu
Vedi la forma attiva di questo lemma
supplōdor v. tr. e intr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android