sŭpĕrinlinor - Diatesi passiva

(sŭpĕrinlino, sŭpĕrinlinis, superinlitum, sŭpĕrinlinĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sŭpĕrinlinor
II sing.
sŭpĕrinlinĕris, sŭpĕrinlinĕre
III sing.
sŭpĕrinlinĭtur
I plur.
sŭpĕrinlinĭmur
II plur.
sŭpĕrinlinimĭni
III plur.
sŭpĕrinlinuntur
IMPERFETTO
I sing.
sŭpĕrinlinēbar
II sing.
sŭpĕrinlinebāris, sŭpĕrinlinebāre
III sing.
sŭpĕrinlinebātur
I plur.
sŭpĕrinlinebāmur
II plur.
sŭpĕrinlinebamĭni
III plur.
sŭpĕrinlinebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sŭpĕrinlinar
II sing.
sŭpĕrinlinēris, sŭpĕrinlinēre
III sing.
sŭpĕrinlinētur
I plur.
sŭpĕrinlinēmur
II plur.
sŭpĕrinlinemĭni
III plur.
sŭpĕrinlinentur
PERFETTO
I sing.
superinlitus, –a, –um sum
II sing.
superinlitus, –a, –um es
III sing.
superinlitus, –a, –um est
I plur.
superinliti, –ae, –a sumus
II plur.
superinliti, –ae, –a estis
III plur.
superinliti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
superinlitus, –a, –um eram
II sing.
superinlitus, –a, –um eras
III sing.
superinlitus, –a, –um erat
I plur.
superinliti, –ae, –a eramus
II plur.
superinliti, –ae, –a eratis
III plur.
superinliti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
superinlitus, –a, –um ero
II sing.
superinlitus, –a, –um eris
III sing.
superinlitus, –a, –um erit
I plur.
superinliti, –ae, –a erimus
II plur.
superinliti, –ae, –a eritis
III plur.
superinliti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sŭpĕrinlinar
II sing.
sŭpĕrinlināris, sŭpĕrinlināre
III sing.
sŭpĕrinlinātur
I plur.
sŭpĕrinlināmur
II plur.
sŭpĕrinlinamĭni
III plur.
sŭpĕrinlinantur
IMPERFETTO
I sing.
sŭpĕrinlinĕrer
II sing.
sŭpĕrinlinerēris, sŭpĕrinlinerēre
III sing.
sŭpĕrinlinerētur
I plur.
sŭpĕrinlinerēmur
II plur.
sŭpĕrinlineremĭni
III plur.
sŭpĕrinlinerentur
PERFETTO
I sing.
superinlitus, –a, –um sim
II sing.
superinlitus, –a, –um sis
III sing.
superinlitus, –a, –um sit
I plur.
superinliti, –ae, –a simus
II plur.
superinliti, –ae, –a sitis
III plur.
superinliti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
superinlitus, –a, –um essem
II sing.
superinlitus, –a, –um esses
III sing.
superinlitus, –a, –um esset
I plur.
superinliti, –ae, –a essemus
II plur.
superinliti, –ae, –a essetis
III plur.
superinliti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sŭpĕrinlinĕre
II plur.
sŭpĕrinlinimĭni
FUTURO
II sing.
sŭpĕrinlinĭtor
III sing.
sŭpĕrinlinĭtor
II plur.
III plur.
sŭpĕrinlinuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
superinlitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sŭpĕrinlini
PERFETTO
Singolare:
superinlitus, –a, –um esse
Plurale:
superinliti, –ae, –a esse
FUTURO
superinlitum esse
GERUNDIVO
sŭpĕrinlinendus, –a, –um
SUPINO
superinlitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SUPERINLINOR100}}