sŭpĕrinlinor - Diatesi passiva
(sŭpĕrinlino, sŭpĕrinlinis, superinlitum, sŭpĕrinlinĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sŭpĕrinlinor
II sing.
sŭpĕrinlinĕris, sŭpĕrinlinĕre
III sing.
sŭpĕrinlinĭtur
I plur.
sŭpĕrinlinĭmur
II plur.
sŭpĕrinlinimĭni
III plur.
sŭpĕrinlinuntur
IMPERFETTO
I sing.
sŭpĕrinlinēbar
II sing.
sŭpĕrinlinebāris, sŭpĕrinlinebāre
III sing.
sŭpĕrinlinebātur
I plur.
sŭpĕrinlinebāmur
II plur.
sŭpĕrinlinebamĭni
III plur.
sŭpĕrinlinebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sŭpĕrinlinar
II sing.
sŭpĕrinlinēris, sŭpĕrinlinēre
III sing.
sŭpĕrinlinētur
I plur.
sŭpĕrinlinēmur
II plur.
sŭpĕrinlinemĭni
III plur.
sŭpĕrinlinentur
PERFETTO
I sing.
superinlitus, –a, –um sum
II sing.
superinlitus, –a, –um es
III sing.
superinlitus, –a, –um est
I plur.
superinliti, –ae, –a sumus
II plur.
superinliti, –ae, –a estis
III plur.
superinliti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
superinlitus, –a, –um eram
II sing.
superinlitus, –a, –um eras
III sing.
superinlitus, –a, –um erat
I plur.
superinliti, –ae, –a eramus
II plur.
superinliti, –ae, –a eratis
III plur.
superinliti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
superinlitus, –a, –um ero
II sing.
superinlitus, –a, –um eris
III sing.
superinlitus, –a, –um erit
I plur.
superinliti, –ae, –a erimus
II plur.
superinliti, –ae, –a eritis
III plur.
superinliti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sŭpĕrinlinar
II sing.
sŭpĕrinlināris, sŭpĕrinlināre
III sing.
sŭpĕrinlinātur
I plur.
sŭpĕrinlināmur
II plur.
sŭpĕrinlinamĭni
III plur.
sŭpĕrinlinantur
IMPERFETTO
I sing.
sŭpĕrinlinĕrer
II sing.
sŭpĕrinlinerēris, sŭpĕrinlinerēre
III sing.
sŭpĕrinlinerētur
I plur.
sŭpĕrinlinerēmur
II plur.
sŭpĕrinlineremĭni
III plur.
sŭpĕrinlinerentur
PERFETTO
I sing.
superinlitus, –a, –um sim
II sing.
superinlitus, –a, –um sis
III sing.
superinlitus, –a, –um sit
I plur.
superinliti, –ae, –a simus
II plur.
superinliti, –ae, –a sitis
III plur.
superinliti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
superinlitus, –a, –um essem
II sing.
superinlitus, –a, –um esses
III sing.
superinlitus, –a, –um esset
I plur.
superinliti, –ae, –a essemus
II plur.
superinliti, –ae, –a essetis
III plur.
superinliti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sŭpĕrinlinĕre
II plur.
sŭpĕrinlinimĭni
FUTURO
II sing.
sŭpĕrinlinĭtor
III sing.
sŭpĕrinlinĭtor
II plur.
–
III plur.
sŭpĕrinlinuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
superinlitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sŭpĕrinlini
PERFETTO
Singolare:
superinlitus, –a, –um esse
Plurale:
superinliti, –ae, –a esse
FUTURO
superinlitum esse
GERUNDIVO
sŭpĕrinlinendus, –a, –um
SUPINO
superinlitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
sŭpĕrinlinor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android