sufflor - Diatesi passiva
(sufflo, sufflas, sufflavi, sufflatum, sufflāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sufflor
II sing.
sufflāris, sufflāre
III sing.
sufflātur
I plur.
sufflāmur
II plur.
sufflamĭni
III plur.
sufflantur
IMPERFETTO
I sing.
sufflābar
II sing.
sufflabāris, sufflabāre
III sing.
sufflabātur
I plur.
sufflabāmur
II plur.
sufflabamĭni
III plur.
sufflabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sufflābor
II sing.
sufflabĕris, sufflabĕre
III sing.
sufflabĭtur
I plur.
sufflabĭmur
II plur.
sufflabimĭni
III plur.
sufflabuntur
PERFETTO
I sing.
sufflatus, –a, –um sum
II sing.
sufflatus, –a, –um es
III sing.
sufflatus, –a, –um est
I plur.
sufflati, –ae, –a sumus
II plur.
sufflati, –ae, –a estis
III plur.
sufflati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sufflatus, –a, –um eram
II sing.
sufflatus, –a, –um eras
III sing.
sufflatus, –a, –um erat
I plur.
sufflati, –ae, –a eramus
II plur.
sufflati, –ae, –a eratis
III plur.
sufflati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
sufflatus, –a, –um ero
II sing.
sufflatus, –a, –um eris
III sing.
sufflatus, –a, –um erit
I plur.
sufflati, –ae, –a erimus
II plur.
sufflati, –ae, –a eritis
III plur.
sufflati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
suffler
II sing.
sufflēris, sufflēre
III sing.
sufflētur
I plur.
sufflēmur
II plur.
sufflemĭni
III plur.
sufflentur
IMPERFETTO
I sing.
sufflārer
II sing.
sufflarēris, sufflarēre
III sing.
sufflarētur
I plur.
sufflarēmur
II plur.
sufflaremĭni
III plur.
sufflarentur
PERFETTO
I sing.
sufflatus, –a, –um sim
II sing.
sufflatus, –a, –um sis
III sing.
sufflatus, –a, –um sit
I plur.
sufflati, –ae, –a simus
II plur.
sufflati, –ae, –a sitis
III plur.
sufflati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sufflatus, –a, –um essem
II sing.
sufflatus, –a, –um esses
III sing.
sufflatus, –a, –um esset
I plur.
sufflati, –ae, –a essemus
II plur.
sufflati, –ae, –a essetis
III plur.
sufflati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sufflāre
II plur.
sufflamĭni
FUTURO
II sing.
sufflātor
III sing.
sufflātor
II plur.
–
III plur.
sufflantor
PARTICIPIO
PERFETTO
sufflatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sufflāri
PERFETTO
Singolare:
sufflatus, –a, –um esse
Plurale:
sufflati, –ae, –a esse
FUTURO
sufflatum esse
GERUNDIVO
sufflandus, –a, –um
SUPINO
sufflatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
sufflor v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android