suffōcor - Diatesi passiva
(suffōco, suffōcas, suffocavi, suffocatum, suffōcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
suffōcor
II sing.
suffōcāris, suffōcāre
III sing.
suffōcātur
I plur.
suffōcāmur
II plur.
suffōcamĭni
III plur.
suffōcantur
IMPERFETTO
I sing.
suffōcābar
II sing.
suffōcabāris, suffōcabāre
III sing.
suffōcabātur
I plur.
suffōcabāmur
II plur.
suffōcabamĭni
III plur.
suffōcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
suffōcābor
II sing.
suffōcabĕris, suffōcabĕre
III sing.
suffōcabĭtur
I plur.
suffōcabĭmur
II plur.
suffōcabimĭni
III plur.
suffōcabuntur
PERFETTO
I sing.
suffocatus, –a, –um sum
II sing.
suffocatus, –a, –um es
III sing.
suffocatus, –a, –um est
I plur.
suffocati, –ae, –a sumus
II plur.
suffocati, –ae, –a estis
III plur.
suffocati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
suffocatus, –a, –um eram
II sing.
suffocatus, –a, –um eras
III sing.
suffocatus, –a, –um erat
I plur.
suffocati, –ae, –a eramus
II plur.
suffocati, –ae, –a eratis
III plur.
suffocati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
suffocatus, –a, –um ero
II sing.
suffocatus, –a, –um eris
III sing.
suffocatus, –a, –um erit
I plur.
suffocati, –ae, –a erimus
II plur.
suffocati, –ae, –a eritis
III plur.
suffocati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
suffōcer
II sing.
suffōcēris, suffōcēre
III sing.
suffōcētur
I plur.
suffōcēmur
II plur.
suffōcemĭni
III plur.
suffōcentur
IMPERFETTO
I sing.
suffōcārer
II sing.
suffōcarēris, suffōcarēre
III sing.
suffōcarētur
I plur.
suffōcarēmur
II plur.
suffōcaremĭni
III plur.
suffōcarentur
PERFETTO
I sing.
suffocatus, –a, –um sim
II sing.
suffocatus, –a, –um sis
III sing.
suffocatus, –a, –um sit
I plur.
suffocati, –ae, –a simus
II plur.
suffocati, –ae, –a sitis
III plur.
suffocati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
suffocatus, –a, –um essem
II sing.
suffocatus, –a, –um esses
III sing.
suffocatus, –a, –um esset
I plur.
suffocati, –ae, –a essemus
II plur.
suffocati, –ae, –a essetis
III plur.
suffocati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
suffōcāre
II plur.
suffōcamĭni
FUTURO
II sing.
suffōcātor
III sing.
suffōcātor
II plur.
–
III plur.
suffōcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
suffocatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
suffōcāri
PERFETTO
Singolare:
suffocatus, –a, –um esse
Plurale:
suffocati, –ae, –a esse
FUTURO
suffocatum esse
GERUNDIVO
suffōcandus, –a, –um
SUPINO
suffocatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
suffōcor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android