subvellor - Diatesi passiva
(subvello, subvellis, subvulsum, subvellĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
subvellor
II sing.
subvellĕris, subvellĕre
III sing.
subvellĭtur
I plur.
subvellĭmur
II plur.
subvellimĭni
III plur.
subvelluntur
IMPERFETTO
I sing.
subvellēbar
II sing.
subvellebāris, subvellebāre
III sing.
subvellebātur
I plur.
subvellebāmur
II plur.
subvellebamĭni
III plur.
subvellebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
subvellar
II sing.
subvellēris, subvellēre
III sing.
subvellētur
I plur.
subvellēmur
II plur.
subvellemĭni
III plur.
subvellentur
PERFETTO
I sing.
subvulsus, –a, –um sum
II sing.
subvulsus, –a, –um es
III sing.
subvulsus, –a, –um est
I plur.
subvulsi, –ae, –a sumus
II plur.
subvulsi, –ae, –a estis
III plur.
subvulsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subvulsus, –a, –um eram
II sing.
subvulsus, –a, –um eras
III sing.
subvulsus, –a, –um erat
I plur.
subvulsi, –ae, –a eramus
II plur.
subvulsi, –ae, –a eratis
III plur.
subvulsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subvulsus, –a, –um ero
II sing.
subvulsus, –a, –um eris
III sing.
subvulsus, –a, –um erit
I plur.
subvulsi, –ae, –a erimus
II plur.
subvulsi, –ae, –a eritis
III plur.
subvulsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
subvellar
II sing.
subvellāris, subvellāre
III sing.
subvellātur
I plur.
subvellāmur
II plur.
subvellamĭni
III plur.
subvellantur
IMPERFETTO
I sing.
subvellĕrer
II sing.
subvellerēris, subvellerēre
III sing.
subvellerētur
I plur.
subvellerēmur
II plur.
subvelleremĭni
III plur.
subvellerentur
PERFETTO
I sing.
subvulsus, –a, –um sim
II sing.
subvulsus, –a, –um sis
III sing.
subvulsus, –a, –um sit
I plur.
subvulsi, –ae, –a simus
II plur.
subvulsi, –ae, –a sitis
III plur.
subvulsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subvulsus, –a, –um essem
II sing.
subvulsus, –a, –um esses
III sing.
subvulsus, –a, –um esset
I plur.
subvulsi, –ae, –a essemus
II plur.
subvulsi, –ae, –a essetis
III plur.
subvulsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
subvellĕre
II plur.
subvellimĭni
FUTURO
II sing.
subvellĭtor
III sing.
subvellĭtor
II plur.
–
III plur.
subvelluntor
PARTICIPIO
PERFETTO
subvulsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
subvelli
PERFETTO
Singolare:
subvulsus, –a, –um esse
Plurale:
subvulsi, –ae, –a esse
FUTURO
subvulsum esse
GERUNDIVO
subvellendus, –a, –um
SUPINO
subvulsu
Vedi la forma attiva di questo lemma
subvellor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android