subrĭpĭor - Diatesi passiva
(subrĭpĭo, subrĭpis, subripui, subreptum, subrĭpĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
subrĭpĭor
II sing.
subrĭpĕris, subrĭpĕre
III sing.
subrĭpĭtur
I plur.
subrĭpĭmur
II plur.
subrĭpimĭni
III plur.
subrĭpiuntur
IMPERFETTO
I sing.
subrĭpiēbar
II sing.
subrĭpiebāris, subrĭpiebāre
III sing.
subrĭpiebātur
I plur.
subrĭpiebāmur
II plur.
subrĭpiebamĭni
III plur.
subrĭpiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
subrĭpĭar
II sing.
subrĭpiēris, subrĭpiēre
III sing.
subrĭpiētur
I plur.
subrĭpiēmur
II plur.
subrĭpiemĭni
III plur.
subrĭpientur
PERFETTO
I sing.
subreptus, –a, –um sum
II sing.
subreptus, –a, –um es
III sing.
subreptus, –a, –um est
I plur.
subrepti, –ae, –a sumus
II plur.
subrepti, –ae, –a estis
III plur.
subrepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subreptus, –a, –um eram
II sing.
subreptus, –a, –um eras
III sing.
subreptus, –a, –um erat
I plur.
subrepti, –ae, –a eramus
II plur.
subrepti, –ae, –a eratis
III plur.
subrepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subreptus, –a, –um ero
II sing.
subreptus, –a, –um eris
III sing.
subreptus, –a, –um erit
I plur.
subrepti, –ae, –a erimus
II plur.
subrepti, –ae, –a eritis
III plur.
subrepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
subrĭpĭar
II sing.
subrĭpiāris, subrĭpiāre
III sing.
subrĭpiātur
I plur.
subrĭpiāmur
II plur.
subrĭpiamĭni
III plur.
subrĭpiantur
IMPERFETTO
I sing.
subrĭpĕrer
II sing.
subrĭperēris, subrĭperēre
III sing.
subrĭperētur
I plur.
subrĭperēmur
II plur.
subrĭperemĭni
III plur.
subrĭperentur
PERFETTO
I sing.
subreptus, –a, –um sim
II sing.
subreptus, –a, –um sis
III sing.
subreptus, –a, –um sit
I plur.
subrepti, –ae, –a simus
II plur.
subrepti, –ae, –a sitis
III plur.
subrepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subreptus, –a, –um essem
II sing.
subreptus, –a, –um esses
III sing.
subreptus, –a, –um esset
I plur.
subrepti, –ae, –a essemus
II plur.
subrepti, –ae, –a essetis
III plur.
subrepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
subreptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
subrĭpi
PERFETTO
Singolare:
subreptus, –a, –um esse
Plurale:
subrepti, –ae, –a esse
FUTURO
subreptum esse
GERUNDIVO
subrĭpiendus, –a, –um
SUPINO
subreptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
subrĭpĭor v. tr. III coniug. in -io
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android