subrŏgor - Diatesi passiva
(subrŏgo, subrŏgas, subrogavi, subrogatum, subrŏgāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
subrŏgor
II sing.
subrŏgāris, subrŏgāre
III sing.
subrŏgātur
I plur.
subrŏgāmur
II plur.
subrŏgamĭni
III plur.
subrŏgantur
IMPERFETTO
I sing.
subrŏgābar
II sing.
subrŏgabāris, subrŏgabāre
III sing.
subrŏgabātur
I plur.
subrŏgabāmur
II plur.
subrŏgabamĭni
III plur.
subrŏgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
subrŏgābor
II sing.
subrŏgabĕris, subrŏgabĕre
III sing.
subrŏgabĭtur
I plur.
subrŏgabĭmur
II plur.
subrŏgabimĭni
III plur.
subrŏgabuntur
PERFETTO
I sing.
subrogatus, –a, –um sum
II sing.
subrogatus, –a, –um es
III sing.
subrogatus, –a, –um est
I plur.
subrogati, –ae, –a sumus
II plur.
subrogati, –ae, –a estis
III plur.
subrogati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subrogatus, –a, –um eram
II sing.
subrogatus, –a, –um eras
III sing.
subrogatus, –a, –um erat
I plur.
subrogati, –ae, –a eramus
II plur.
subrogati, –ae, –a eratis
III plur.
subrogati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subrogatus, –a, –um ero
II sing.
subrogatus, –a, –um eris
III sing.
subrogatus, –a, –um erit
I plur.
subrogati, –ae, –a erimus
II plur.
subrogati, –ae, –a eritis
III plur.
subrogati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
subrŏger
II sing.
subrŏgēris, subrŏgēre
III sing.
subrŏgētur
I plur.
subrŏgēmur
II plur.
subrŏgemĭni
III plur.
subrŏgentur
IMPERFETTO
I sing.
subrŏgārer
II sing.
subrŏgarēris, subrŏgarēre
III sing.
subrŏgarētur
I plur.
subrŏgarēmur
II plur.
subrŏgaremĭni
III plur.
subrŏgarentur
PERFETTO
I sing.
subrogatus, –a, –um sim
II sing.
subrogatus, –a, –um sis
III sing.
subrogatus, –a, –um sit
I plur.
subrogati, –ae, –a simus
II plur.
subrogati, –ae, –a sitis
III plur.
subrogati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subrogatus, –a, –um essem
II sing.
subrogatus, –a, –um esses
III sing.
subrogatus, –a, –um esset
I plur.
subrogati, –ae, –a essemus
II plur.
subrogati, –ae, –a essetis
III plur.
subrogati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
subrŏgāre
II plur.
subrŏgamĭni
FUTURO
II sing.
subrŏgātor
III sing.
subrŏgātor
II plur.
–
III plur.
subrŏgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
subrogatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
subrŏgāri
PERFETTO
Singolare:
subrogatus, –a, –um esse
Plurale:
subrogati, –ae, –a esse
FUTURO
subrogatum esse
GERUNDIVO
subrŏgandus, –a, –um
SUPINO
subrogatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
subrŏgor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android