subrĭgor - Diatesi passiva
(subrĭgo, subrĭgis, subrexi, subrectum, subrĭgĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
subrĭgor
II sing.
subrĭgĕris, subrĭgĕre
III sing.
subrĭgĭtur
I plur.
subrĭgĭmur
II plur.
subrĭgimĭni
III plur.
subrĭguntur
IMPERFETTO
I sing.
subrĭgēbar
II sing.
subrĭgebāris, subrĭgebāre
III sing.
subrĭgebātur
I plur.
subrĭgebāmur
II plur.
subrĭgebamĭni
III plur.
subrĭgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
subrĭgar
II sing.
subrĭgēris, subrĭgēre
III sing.
subrĭgētur
I plur.
subrĭgēmur
II plur.
subrĭgemĭni
III plur.
subrĭgentur
PERFETTO
I sing.
subrectus, –a, –um sum
II sing.
subrectus, –a, –um es
III sing.
subrectus, –a, –um est
I plur.
subrecti, –ae, –a sumus
II plur.
subrecti, –ae, –a estis
III plur.
subrecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subrectus, –a, –um eram
II sing.
subrectus, –a, –um eras
III sing.
subrectus, –a, –um erat
I plur.
subrecti, –ae, –a eramus
II plur.
subrecti, –ae, –a eratis
III plur.
subrecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subrectus, –a, –um ero
II sing.
subrectus, –a, –um eris
III sing.
subrectus, –a, –um erit
I plur.
subrecti, –ae, –a erimus
II plur.
subrecti, –ae, –a eritis
III plur.
subrecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
subrĭgar
II sing.
subrĭgāris, subrĭgāre
III sing.
subrĭgātur
I plur.
subrĭgāmur
II plur.
subrĭgamĭni
III plur.
subrĭgantur
IMPERFETTO
I sing.
subrĭgĕrer
II sing.
subrĭgerēris, subrĭgerēre
III sing.
subrĭgerētur
I plur.
subrĭgerēmur
II plur.
subrĭgeremĭni
III plur.
subrĭgerentur
PERFETTO
I sing.
subrectus, –a, –um sim
II sing.
subrectus, –a, –um sis
III sing.
subrectus, –a, –um sit
I plur.
subrecti, –ae, –a simus
II plur.
subrecti, –ae, –a sitis
III plur.
subrecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subrectus, –a, –um essem
II sing.
subrectus, –a, –um esses
III sing.
subrectus, –a, –um esset
I plur.
subrecti, –ae, –a essemus
II plur.
subrecti, –ae, –a essetis
III plur.
subrecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
subrĭgĕre
II plur.
subrĭgimĭni
FUTURO
II sing.
subrĭgĭtor
III sing.
subrĭgĭtor
II plur.
–
III plur.
subrĭguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
subrectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
subrĭgi
PERFETTO
Singolare:
subrectus, –a, –um esse
Plurale:
subrecti, –ae, –a esse
FUTURO
subrectum esse
GERUNDIVO
subrĭgendus, –a, –um
SUPINO
subrectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
subrĭgor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android