subrēpor - Diatesi passiva
(subrēpo, subrēpis, subrepsi, subreptum, subrēpĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
subrēpor
II sing.
subrēpĕris, subrēpĕre
III sing.
subrēpĭtur
I plur.
subrēpĭmur
II plur.
subrēpimĭni
III plur.
subrēpuntur
IMPERFETTO
I sing.
subrēpēbar
II sing.
subrēpebāris, subrēpebāre
III sing.
subrēpebātur
I plur.
subrēpebāmur
II plur.
subrēpebamĭni
III plur.
subrēpebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
subrēpar
II sing.
subrēpēris, subrēpēre
III sing.
subrēpētur
I plur.
subrēpēmur
II plur.
subrēpemĭni
III plur.
subrēpentur
PERFETTO
I sing.
subreptus, –a, –um sum
II sing.
subreptus, –a, –um es
III sing.
subreptus, –a, –um est
I plur.
subrepti, –ae, –a sumus
II plur.
subrepti, –ae, –a estis
III plur.
subrepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subreptus, –a, –um eram
II sing.
subreptus, –a, –um eras
III sing.
subreptus, –a, –um erat
I plur.
subrepti, –ae, –a eramus
II plur.
subrepti, –ae, –a eratis
III plur.
subrepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subreptus, –a, –um ero
II sing.
subreptus, –a, –um eris
III sing.
subreptus, –a, –um erit
I plur.
subrepti, –ae, –a erimus
II plur.
subrepti, –ae, –a eritis
III plur.
subrepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
subrēpar
II sing.
subrēpāris, subrēpāre
III sing.
subrēpātur
I plur.
subrēpāmur
II plur.
subrēpamĭni
III plur.
subrēpantur
IMPERFETTO
I sing.
subrēpĕrer
II sing.
subrēperēris, subrēperēre
III sing.
subrēperētur
I plur.
subrēperēmur
II plur.
subrēperemĭni
III plur.
subrēperentur
PERFETTO
I sing.
subreptus, –a, –um sim
II sing.
subreptus, –a, –um sis
III sing.
subreptus, –a, –um sit
I plur.
subrepti, –ae, –a simus
II plur.
subrepti, –ae, –a sitis
III plur.
subrepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subreptus, –a, –um essem
II sing.
subreptus, –a, –um esses
III sing.
subreptus, –a, –um esset
I plur.
subrepti, –ae, –a essemus
II plur.
subrepti, –ae, –a essetis
III plur.
subrepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
subrēpĕre
II plur.
subrēpĭmini
FUTURO
II sing.
subrēpĭtor
III sing.
subrēpĭtor
II plur.
–
III plur.
subrēpuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
subreptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
subrēpi
PERFETTO
Singolare:
subreptus, –a, –um esse
Plurale:
subrepti, –ae, –a esse
FUTURO
subreptum esse
GERUNDIVO
subrēpendus, –a, –um
SUPINO
subreptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
subrēpor v. tr. e intr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android